Hanneke: 'De dochter heeft de hele keuken leeggehaald. Nou en?'
Hanneke Hendrix woont in de buurt Nijmegen met man en kind, en heeft onlangs haar derde roman uitgebracht. Ze schrijft boeken bij De Geus, geeft les aan de kunstacademie en de Schrijversvakschool en maakt hoorspelen voor de radio, maar is niet per se gek op grindbakken.
‘Denk je niet dat ze soms te veel mag?’ zucht vriendin K. als ze binnenkomt door de achterdeur en me in de luie stoel ziet liggen, bedolven onder drie metalen maatbekers, een bakblik, de mixer, drie pollepels, twee bidons, een snijplank, een garde, een stamppotstamper, het deksel van een ovenschaal en een stapel theedoeken.
Ergo: zo ongeveer alles wat in de onderste keukenla ligt.
‘Hè?’ zeg ik.
Ik ben voor de televisie in slaap gevallen bij de kachel, terwijl de dochter drukdoende is met spullen uit de keuken halen en me die aanbieden. Of zoals ze het zelf noemt: ijsjes geven.
Lees meer: Hanneke: 'Ik krijg een naald in mijn arm en lees een boek'
‘Hoe bedoel je?’ zeg ik, terwijl ik opsta en het klinkt alsof iemand een besteklade omkeert.
‘Ze heeft de hele keuken leeggehaald!’
‘Ja? En?’ zeg ik.
‘Dat kan toch niet?’
Ik spreid sereen mijn armen, alsof ik exclusieve koopwaar op een duur kleed heb uitgestald.
‘Kijkt u eens,’ zeg ik. ‘Het kán. Was helemaal niet moeilijk. Ik heb er zelfs niets voor hoeven doen.’
‘En moet je dat nu nog opruimen? We moeten echt meteen gaan.’
We moeten naar een babyshower met onze peuters.
‘Nou,’ zeg ik geheimzinnig. ‘Ik laat dit allemaal lekker…’
Ik wacht even en kijk K. olijk aan.
‘Nou?’ zeg ik.
Ze zucht.
‘Nou?’ zeg ik nog eens.
‘Líggen,’ zegt ze.
‘Juist,’ zeg ik.
We trekken onze jassen aan en gaan.
K. en haar man hebben drie kinderen en een brandschoon huis. Ik weet niet hoe ze dat doen, want ze huren niemand in om het huis te poetsen. Ook hebben ze een tuin, waarbij je om de week kunt zien dat er geschoffeld is. Ik ben al lang blij dat ik elke dag de afwasmachine in- en uitgeruimd krijg en het dan net haal om de bank te bereiken en DWDD te kijken. Maar K. en haar man fixen het allemaal, terwijl ze sporten en niet snoepen en leuk en knap zijn en nooit een verjaardag of jubileum vergeten.
K. is wel altijd geobstipeerd. Dat wel. Maar goed. Dat heeft u niet van mij.
‘Dat jij dat kan,’ zegt K. in de auto. ‘Alles laten liggen.’
Ik vind het altijd wonderlijk hoe mensen nietsvermoedend een oordeel in een compliment kunnen verpakken.
‘We ruimen altijd samen op voor ze gaat slapen,’ zeg ik. ‘Tot die tijd heeft het toch geen zin. Als de tijd dat het opgeruimd blijft niet langer is dan de tijd die het duurt om op te ruimen, dan doe ik het niet.’
‘Ja, maar zo leert ze toch niet dat je niet zomaar alles in het rond kunt gooien.’
‘Ze mag een paar dingen echt niet,’ zeg ik. ‘Maar voor de rest doet ze maar.’
‘Wat mag ze dan niet?’
‘Met eten gooien, slaan, met messen spelen en huilen als ze het eten niet lust. O, en kakken op de vloer. Maar dat mag niemand in ons huis.’
Ik denk even na.
‘Behalve jij. Als jij het zou vragen dan zou ik over mijn hart strijken. Zoveel hou ik van je.’
K. humt wat.
Lees meer: Hanneke: 'Die ene babyboomer in een zaal vol millennials'
‘Weet je wat het is?’ zeg ik. ‘Ik denk dat er een omgekeerde evenredigheid zit in hoe lang je als ouder de energie hebt om consequent te zijn over zaken die je toch niet echt interesseren en hoe lang het duurt voor je kind ergens op uitgekeken is. Mijns inziens kun je beter je energie aan iets anders besteden. Of ja: ik als ouder in elk geval.’
‘Ik vind dat helemaal niks voor jou: al die rekensommetjes met tijd en verdeling en wetmatigheden.’
Ik haal mijn schouders op.
‘Het gaat niet om de regels en de tijd. Het gaat om voor elkaar krijgen dat je dutjes kunt doen. Voor de kachel. Met Dr. Phil aan.’
Het is even stil in de auto.
‘We hebben geen kachel en ik haat Dr. Phil,’ zegt K. na een tijdje.
Achterin de auto liggen twee peuters te snurken.
‘En nu eerst naar die klotebabyshower,’ zegt K.
‘Niet huilen als ze alleen maar vieze taart hebben, hè?’ zeg ik.
‘Want dat mag écht niet,’ zegt K.
‘Precies,’ zeg ik tevreden.
Verder kan ik alles aan.
Want ik heb immers een dutje gehad.
Lees hier meer van Hanneke Hendrix.
