Hanneke: 'Fok Nijntje!'
Hanneke Hendrix woont in de buurt Nijmegen met man en kind, en heeft onlangs haar derde roman uitgebracht. Ze schrijft boeken bij De Geus, geeft les aan de kunstacademie en de Schrijversvakschool en maakt hoorspelen voor de radio, maar is niet per se gek op grindbakken.
'Thijs wie?' zeg ik.
'Borsten,' zegt L., een kennis van vroeger uit de kroeg.
'Borsten,' zeg ik.
'Ja, dat is gewoon een achternaam, hoor.'
Dat klopt inderdaad. Het is gewoon een achternaam.
'Nico vindt dat echt het allerleukste. Heel cultureel en wereld’lijk allemaal.'
Lees ook: Hanneke: 'Nee, ik wil geen voetbalplaatjes'
Ik knik, al ben ik ook altijd eventjes afgeleid door de naam haar dochter. Je kind vernoemen naar een heroïneverslaafde zangeres. Maar goed. We doen onze kinderen allemaal wat aan. Zoals een vriend van me ooit zei, toen we het over kindernamen hadden: 'De enige naam die nergens aan refereert en waar niks op rijmt is Dirk.'
'Pirk,' zei ik toen.
'Dat is geen woord.'
Ook dat klopte.
'Waar luistert jouw dochter graag naar?' vraagt L.
'Euhm,' zeg ik. 'Sinkane.'
'Wie?' zegt L.
'Tieten,' zeg ik.
Ik moet leren mijn mond te houden en normaal te doen.
De eerste keer dat de dochter riep welk liedje ze wilde horen, kon ik het niet verstaan. 'Koelesjietemaan,' zei ze.
'Hè?' riep ik vanachter het stuur.
'Koele-sjiete-mááháááán,' riep ze geërgerd.
Pas een paar dagen later begreep ik wat ze bedoelde, toen we weer in de auto zaten en het liedje voorbij kwam. Het bleek dat ze iets als Kulu shi tamaam zei. Uit U'Huh, een liedje van Sinkane.
'O,' zegt L. teleurgesteld, als blijkt dat de dochter geen enkele kinderartiest of -serie kent, buiten Sesamstraat, Buurman en Buurman en Pieter Konijn. 'Ook geen Nijntje? Dat vinden peuters echt heel erg leuk.'
'Volgens mij wordt een mens serieus op neuroniveau dommer,' zeg ik. 'als zoiets alleen al in de buurt aanstaat. Volgens mij is Netflix-Nijntje verzonnen door de Russen om onze kinderen breinverweking te geven.'
Het was even stil.
L. schudt haar hoofd.
'Ik vind het gewoon fijn als Nico iets kan kijken en luisteren wat ze ook écht leuk vindt,' zegt L.
Ik denk na.
Is dat zo?
Vinden kinderen alleen kinderdingen leuk? Liedjes met zachte belletjes en lieve stemmetjes?
Ik moet denken aan de dag dat mijn broers besloten om mijn tapeje van New Kids On The Block te slopen.
'Goed Hannie,' zei mijn ene broer. 'We doen het niet graag, maar het is dus afgelopen met die onzin.'
'Wat?' zei ik.
Mijn andere broer duwde me met bureaustoel en al klem achter mijn bureau.
'Iemand moet het doen,' zei mijn ene broer, met mijn lievelingsbandje in de hand.
Hij zuchtte en trok vervolgens met veel dramatiek in een paar grote halen de tape uit mijn cassette.
'Neeeeeee!' gilde ik.
Hij liet mijn stoel los, gooide een nieuw tapeje op mijn bureau en als in een militaire actie stoven mijn broers mijn kamer weer uit.
The Smiths stond erop geschreven, met stift.
Ik heb nog een dagboek, waarin ik in fonetisch Engels de tekst van There’s a light that never goes out heb opgeschreven. Ik vond het ’t mooiste wat ik ooit had gehoord.
Ik weet niet of ik anders was geworden als mijn broers me gewoon naar de New Kids On The Block hadden laten luisteren.
Misschien was ik dan wel in Grubbenvorst blijven wonen, misschien was ik dan wel een vrolijk iemand geworden met een parttime baan en een kind dat Nico heet. Iemand die het huishouden graag doet en niks durft te zeggen in vergaderingen. Iemand die sporten een hobby noemt en het serieus meent als ze zegt: 'Ik eet het liefste chocola van 80% cacao of meer.'
Lees ook: Hanneke: 'Waarom ging S. in haar badjas naar het werk'
Misschien wel.
Ik denk dat daar ergens het antwoord zit.
Ik neem afscheid en rij in de auto naar huis.
'Wat wil je horen?' vraag ik aan de dochter als ik haar heb opgehaald van het kinderdagverblijf. 'Koelesjietemaan?'
'Ja!' zegt de dochter. 'HEEL. HARD.'
Ik draai het volume helemaal open. Net zo hard tot de boxen bijna worden opgeblazen. Bonkend rijden we door de straten van het dorp. Fuck Nijntje.
Kulu shi tamaam.
It’s all gonna be alright.
Lees hier meer van Hanneke Hendrix.
