Hanneke: 'Niemand vertelt dat een bevalling een bloedbad kan worden'
Hanneke Hendrix (40) deed veel levenswijsheid op als barvrouw in de kroeg. Nu schrijft ze columns en romans en is ze co-host van de ouderschapspodcast Ik ken iemand die. Ze heeft een dochter (4) en een man, en is de laatste Nederlander zonder smartphone.
Vriendin K. en ik lopen door het park. In de kinderwagen de baby van K., die net twee weken oud is.
Lees ook: Hanneke: 'De zes hoofden kijken me aan, iedereen staat even stil'
'En de bevalling, dat vertelt ook niemand écht, dat dat zó’n bloedbad kan worden.'
K. verloor twee liter bloed bij de bevalling.
'Nee,' zeg ik. 'Niemand wil degene zijn die tegen iemand die voor het eerst moet gaan bevallen zegt: nou, de helft van alle bevallingen is pure horror met bloed en vleeswonden en schreeuwen en paniek en kak.'
'Nee,' zegt K.
'Daarbij sla je zulke opmerkingen ook niet echt op,' zeg ik. 'Als je van je eerste zwanger bent. Het zal wel, denk je dan.'
'Ja, dan denk je nog dat zoiets als bevallen iets is dat je in de hand hebt. Ik bedoel: zo’n bevalplan? Dat gaat toch meteen de prullenbak in zodra het echte werk begint?'
Ik knik.
'En dus is er wél een soort van geheime club waar je ineens bijhoort als je een kind krijgt,' zegt K.
'Geheime club?' zeg ik.
'Ja, want mensen zeggen dingen als: ‘je leven verandert voorgoed’ en ‘vanaf nu leef je niet meer voor jezelf’ en ‘bevallen is horror’, maar pas als je je eerste kind hebt snap je wat ze bedoelen.'
'Klopt,' zeg ik.
Ik moet denken aan wat vriendin I. ooit zei, toen ik bij haar op visite was, in totale staat van paniek met de dochter die toen ook een maandje oud was. Ze zei dat een eerste kind krijgen te vergelijken is met een wereldreis naar Vietnam: 'Vóór je gaat geven mensen allemaal advies, vaak tegenstrijdig ook nog, over wat je wel en niet moet doen. Waar je wel heen moet en waar juist niet, waar het gevaarlijk is, wat de gebruiken en omgangsvormen zijn, maar het punt is: je weet pas écht hoe het in Vietnam is, als je er bent. Niet dat het niet handig was dat je wat boekjes hebt gelezen en hebt geluisterd naar wat iedereen zei, maar éígenlijk wist je gewoon echt helemaal niks van dat land. Niks. Je weet het pas als je er bent, er zelf een tijdje hebt rondgetrokken. En zo is het met het ouderschap ook.' Waarnaar ze eraan toevoegde: 'O, en je moet er dan ook meteen blijven wonen. Dat is het enige verschil: je kunt nooit meer terug naar je leven vóórdat je een kind had.'
Lees ook: Hanneke: 'Misschien moet je de kinderbescherming bellen'
Ik vertel het K.
'Ja, precies dat!' zegt K.
'Dus lieve schat,' zeg ik. 'Welkom in Vietnam. Welkom in Vietnam!'
We lopen verder.
'Het is alleen wel een beetje een aflevering van ‘Ik vertek’', zegt K. na een tijdje.
En zo is het maar net.
Hanneke is met zomervakantie. Deze column verscheen eerder in maart 2021. Lees hier meer columns van Hanneke.