Hanneke: 'Ik neem mezelf voor om op te houden met drinken en eten'
Hoorspelmaker en schrijver Hanneke Hendrix (39) deed veel levenswijsheid op als barvrouw in de kroeg. Nu schrijft ze columns, romans en is ze co-host van de ouderschapspodcast Ik ken iemand die. Ze heeft een dochter (3,5) en een man, en is de laatste Nederlander zonder smartphone.
'Dus ik dacht: ik snor die bril nog eens op,' zeg ik tegen Q. aan de telefoon terwijl ik, zoals gewoonlijk, weer eens een file inrij.
'En?' zegt Q.
'Die past dus niet meer,' roep ik.
'Je hebt een te dikke kop gekregen!' zegt Q.
'Ja, maar dat is toch alleen maar onderkin?' roep ik. 'Je kunt toch geen vet krijgen op je schedel? Of op je slapen? Heb ik dikke slapen gekregen?!'
'Misschien hebben ze daar ook wel trainingsschema’s voor, in de sportschool: plaatselijk afvallen op je slapen.'
Ik denk na. Een Audi snijdt me af. Daarna een BMW. Ik ga achter een vrachtwagen hangen.
'Of afvallen door slapen,' zegt Q. 'Dat zou nog beter zijn.'
'Past mijn ouwe bril niet meer,' mopper ik nog een keer. 'Dat ding is pas vijftien jaar oud.'
'Hoor jezelf!' roept Q. 'Jíj bent zelf oud!'
We hangen op en ik neem mezelf voor om op te houden met drinken en eten, ofwel: alle dingen die het leven leuk maken als je niet meer rookt en de dansvloer op hoeft.
Lees ook: Hanneke Hendrix had zo'n dag: 'Koffie is op, thee is op, brood is oud'
Als de man ‘s avons thuiskomt geeft hij me een doos Mon Chérie aan.
'Kersenbonbons?' zeg ik.
'Gekregen,' zegt hij.
'Heel erg vies vind ik die,' zeg ik.
'Och,' zegt hij. 'Zo erg is het niet.'
Ik trek een fles wijn open en ga koken.
Een paar uur later zitten we voor de televisie. De dochter in bed. We hebben thee.
De man vraagt: 'Waar heb jij die doos chocola neergelegd, eigenlijk?'
Ik zwijg even.
'Hallo?' zegt hij.
'OP! OP!' roep ik. 'NATUURLIJK IS DIE DOOS OP! WEET JIJ EIGENLIJK WEL MET WIE JE GETROUWD BENT?'
'Ja, zo krijg je natuurlijk nooit meer een dunne schedel,' sms’t Q. als ik hem het voorval van de doos chocola doorsms. 'Voor je het weet zie je eruit als Arthur Docters van Leeuwen.'
(Ja, google dat maar eventjes, mense.)
Lees ook: Hanneke Hendrix en de partner die altijd alles moet regelen in huis
De volgende ochtend zit ik bij het kinderdagverblijf koffie te drinken.
'Krijgt ze thuis eigenlijk snoep?' vraagt één van de leidsters, als de kinderen voorbijkomen razen en doen alsof ze zakken voor lolly’s bij zich hebben.
'Nooit,' zeg ik.
We kijken even naar de kinderen die doen alsof ze in de Jamin wonen.
'Maar niet uit principe, hoor,' zeg ik. 'Ze krijgt gewoon de kans niet, aangezien ik altijd alles al op heb, nog voor het een schapje, kastje of schaaltje kan raken.'
De leidster schenkt me nog eens bij en geeft me een schouderklopje.
'Nu ja,' zegt ze. 'Wel gezond voor je dochter.'
En zo is het.
Ik doe het allemaal uit altruïsme: dat vreten.
Lees hier meer columns van Hanneke Hendrix.