Hanneke: 'Speeldates zijn soms net dat stukje extra lucht'
Hanneke Hendrix (40) deed veel levenswijsheid op als barvrouw in de kroeg. Nu schrijft ze columns en romans en is ze co-host van de ouderschapspodcast Ik ken iemand die. Ze heeft een dochter (4) en een man, en is de laatste Nederlander zonder smartphone.
'Zeg, even tussendoor. Ik kan Gijs straks ook bij jullie afleveren, want Lara is ook hier, dus die lever ik ook thuis af. Hoe laat komt uit?'
Aan de telefoon de vader van Gijs. Want het is zover. We zijn er beland. Zo sta je stiekem een sigaret te roken op de binnenplaats van je middelbare school. Het volgende moment sta je aan het schoolplein van een lagere school te hosselen wie waar nu gaat spelen 's middags. Vooral nu de BSO's dicht zijn, zijn de speeldates soms net dat stukje extra lucht om een deadline te halen. Bijkomstigheid is dat je, als je aan het hek niet duidelijk genoeg hosselt, je nog via de telefoon aan het hosselen moet slaan. Vandaag heb ik twee kinderen te spelen. Dat is ook interessant: een hele andere groepsdynamiek. Maar goed, dat is weer een ander verhaal.
Lees ook: Hanneke: 'Niemand vertelt dat een bevalling een bloedbad kan worden'
'Want jij moet Joris toch ook ophalen van het kinderdagverblijf?' ga ik verder.
Ik denk even na.
'O! Wacht!' roep ik. 'Ik kan Joris ook wel oppikken, als dat makkelijker is. Mag hij in de enige kinderstoel die ik heb, kunnen de drie kleuters op de achterbank, zet ik Joris met kinderstoel en al voorin. Ik kom toch langs het kinderdagverblijf.'
Het is even stil.
'Als je ook eten meeneemt, dan hoef ik echt niks meer te doen vandaag,' zegt de vader van Gijs.
'Ik heb nog lasagne in de vriezer,' zeg ik.
'Ik maakte een grapje,' zegt de vader van Gijs.
'O,' zeg ik.
'Ik kom hem wel gewoon halen om kwart voor vijf.'
'Ja, dat kan ook,' zeg ik. 'Breng ik daarna Lara naar huis.'
'Wacht,' zegt de vader van Gijs. 'Ik kan Lara ook meenemen op de weg terug? We komen praktisch langs haar huis. Dan hoef jij niet extra te rijden.'
Ik denk na.
'Opties opties opties, allemaal opties,' mompelt de vader van Gijs.
' No worries,' zeg ik. 'Ik rij zelf wel even. Gaat prima.'
'Ja, maar jij bent alleen thuis,' zegt de vader van Gijs. 'Is dat niet onhandig?'
'Ja, maar de meisjes verheugen zich nu al op een ritje in de Yaris. Ze vinden een cassetterecorder echt een soortement van exotisch ding.'
'Zeker?'
'Zeker.'
Het is even stil.
Lees ook: Hanneke: 'De zes hoofden kijken me aan, iedereen staat even stil'
'Wacht!' zeg ik. 'Ik heb een beter idee. Het beste idee. We kunnen het ook zo doen: Jij komt mijn dochter én Lara hier halen, dan ga ik met jouw zoon naar het kinderdagverblijf om je andere zoon te halen. Jij levert Lara dan thuis af en neemt die dochter van mij mee naar huis. Ik kom dan met Gijs en Joris, die lever ik dan bij jullie af en dan neem ik mijn dochter weer mee naar huis. Zoiets?'
Het is even stil aan de andere kant van de lijn.
'Oké. En eet Lara dan hier?'
'Wacht,' zeg ik. 'Dat moet ik even checken. Volgens mij mag die geen gluten.'
We lachen luid en hangen op.
Uiteindelijk staat om kwart voor vijf gewoon de vader van Gijs voor de deur om hem op te halen en rij ik vijf minuten later weg met Lara en de dochter. Maar verder is het leven is net dat raadsel met die kool, die geit en die wolf.
Lees hier meer columns van Hanneke.