Toen ik S10 op het terras zag, wilde ik gillen
Het is Songfestivaltijd, de lievelingstijd van Hanneke. En dat gaat natuurlijk gepaard met een Songfestival-playlist, tot afschuw van een vriendin die net binnen komt wandelen. 'Wat was dat voor vreselijke muziek?'
'Wat heb jij nou voor playlist aan?'
Vriendin C. stapt binnen.
'Het Sóngfestival,' roep ik trots, ik zet de stofzuiger uit. De muziek ook.
'Wat was dat voor vreselijke muziek?'
Lees ook: Zo verpesten mensen hun kinderen dus
'Zeg!' roep ik.
'En ik zag je gisteren nog rennen. Je deed een goeie playback-act! Met drumsolo!'
Mopperend schenk ik koffie in.
Misschien moet ik de stofzuiger maar weer aanzetten. Hoe dan ook: het is weer songfestivaltijd. Mijn lievelingstijd van het jaar!
Het begint altijd een beetje stiekem. Met een playlist om mee hard te lopen. Ik voel me dan altijd Loreen van Euphoria, zo helemaal in het zwart en helemaal onderdeel van het geheel, van het Universum, maar als ik mezelf dan ineens weerspiegeld zie in een ruit is het altijd schrikken. Mijn gezicht is vaak zo rood dat er in dat rood weer witte vlekken komen.
En ik luchtdrum dus. Luchtdrummen is mijn lievelings. Vroeger, in het café waar we altijd gingen dansen, was een jongen die altijd heel erg intens met z’n ogen dicht air-guitar aan het spelen was. Wij gingen er dan vaak omheen staan: mijn broer playbackte dan met een denkbeeldige microfoon, Mark speelde luchtbas en ik deed dan altijd de lucht drum. Zo zat die jongen het dan zonder het te weten met ’s werelds eerste luchtband.
Lees ook: Het is Kinderdag dus Steen en Zonne mogen vandaag alles
Hoe dan ook: ik heb geluk dat ik in een dorp woon en dat je hier op bepaalde stukken in het bos, waar de hondenwandelaars niet mogen komen, doorgaans niemand tegenkomt. Ik vergeet het dan alleen nogal eens als ik eenmaal het dorp weer in ren, zodat ik soms opzichtig playbackend over de stoep ga. Alsof ik bij Henny Huisman sta.
'Vind je dat écht leuk?' vraagt C.
'Ja, écht!' zeg ik.
Ik begin maar niet over dat ik alle blogs bijhou, dat ik elke dag kijk hoe we ervoor staan bij de wedkantoren en bookmakers (Nederland op moment van schrijven negende, Slovenië zeer onterecht één na laatste, Groot Brittannië op een onbegrijpelijke vierde plek en natuurlijk Oekraïne op één.) Vrijdag zag ik S10 het terras oplopen. Ik voelde me net een groupie, had zin om te gaan gillen. Heb ik maar niet gedaan. Misschien ooit, als ze een keer ergens staat te dansen met haar ogen dicht, kan ik doen alsof ik haar luchtdrummer ben.
Hanneke Hendrix (40) deed veel levenswijsheid op als barvrouw in de kroeg. Nu schrijft ze columns en romans en is ze co-host van de ouderschapspodcast Ik ken iemand die. Ze heeft een dochter (4) en een man, en is de laatste Nederlander zonder smartphone. Lees hier meer columns van Hanneke.