Hanneke: 'Ja, hallo, ik ben je moeder niet!'
Hanneke Hendrix woont in de buurt Nijmegen met man en kind, en heeft onlangs haar derde roman uitgebracht. Ze schrijft boeken bij De Geus, geeft les aan de kunstacademie en de Schrijversvakschool en maakt hoorspelen voor de radio, maar is niet per se gek op grindbakken.
Een gewone vooravond in huize Hendrix. De man is nog aan het werk, de vrouw kookt en de dochter kijkt een tekenfilm op de televisie. De vrouw drinkt wijn, de dochter heeft een beker diksap. En omdat het desbetreffende gezin in een dorp woont, staat de vrouw op het punt om de schillen van de noest geschilde piepers bij de kippen te werpen.
Zijnoot: kippen houden, ik kan het iedereen aanraden. Aangezien een groenbak ongeveer exact hetzelfde doet als drie kippen, alleen dan zonder dat je er eieren voor terugkrijgt.
Lees ook: Hanneke: 'Eigenlijk zijn kermissen de eenzaamste plekken op de wereld'
Hoe dan ook, als ik haastig voorbij de zithoek loop om buiten de kippen de aardappelschillen te gaan voeren, steekt de dochter vanaf de bank haar lege beker omhoog en roept zonder haar ogen van het scherm te halen luid: 'SAP!'
Verbaasd blijf ik staan.
'Ja, hallo, ik ben je moeder niet,' antwoord ik.
Buiten flapperen de kippen tegen het hek op omdat ze me al zien aankomen.
'O wacht,' mompel ik.
Op het fornuis hoor ik de pannen pruttelen, de oven geeft een ping, buiten rijdt de man de oprit op. Hij toetert.
'En?' zegt hij, als hij binnenkomt. 'Heb ik nog iets gemist?'
'Ja,' zeg ik. 'De jaren vijftig belden. Ze willen hun butler terug.'
'O,' zegt de man.
Omdat ik nog in de Stepford Wive-stand sta, haal ik een biertje voor de man en vul de beker van de dochter nog eens bij. Waar is het misgegaan? Ik werk veertig uur in de week, ik onderbreek mensen tijdens een vergadering en vorige week heb ik een Audi op de snelweg afgesneden omdat ik vond dat er niet doorgereden werd. Hoe kan het dan dat ik me ineens met een schort om in de keuken vind?
'Ja, maar je krijgt er toch heel veel voor terug?' zei een kennis onlangs, zwanger van haar eerste kind.
'Nee, joh,' zei ik. 'Dat is helemaal niet waar. Je krijgt er niks voor terug.'
Ze lachte, want ze dacht dat ik een grapje maakte.
Wat zijn eigenlijk de verschillen tussen een ouder en een butler? Als je er een tijdje over nadenkt zijn het er best veel: loon, fooi met kerst, af en toe een dagje vrij, en een butler hoeft niet iedere ochtend opnieuw zijn werkgever onder de trap uit te halen voordat ze in de auto kunnen stappen en wegrijden. Of, zoals de immer weergaloze Hiske Verspille zei: 'Tevens heeft een butler normaal gesproken een eigen bed in zijn butlervertrek, waar de butlee normaliter niet om vijf uur 's ochtend in mag gaan liggen kakken.'
Eenmaal aan tafel schuift de dochter na haar verplichte eerste hap subiet haar bord van zich af.
'Nee, dank je wèèèl,' zegt ze, op beleefde toon, nadat het sinds een half jaar verboden is om aan onze eettafel de woorden 'niet lekker' te bezigen.
'Ik heb genoeg gehaaaad.'
Ik geloof namelijk niet in lusten. Je eet iets tien keer en als je het dan nog niet lust, dan eet je het nog tien keer. Maar onderwijl geloof ik in wel meer dingen niet: zoals de op handen zijnde emancipatie van de vrouw, consequent opvoeden en het feit dat als je je verwachtingen maar laag houdt, dat er dan niets meer tegen kan vallen.
Ik gooi mijn bestek neer, sta op en loop de kamer uit. Ik ga in bad liggen.
Lees ook: Hanneke: 'Ze had zelf haar luier uitgedaan... en alles onder gesmeerd'
Na een uurtje komt de man binnen.
'Maar jij houdt toch juist van koken en van borrelplankjes maken?' zegt hij.
Ik hou er ook echt van. En ik hou van biertjes openmaken. Ik mis het achter de bar staan bijna elke dag. Weet je wel: die tijd toen ik nog butler was en fooi kreeg.
'Ik hou heus wel heel veel van jullie, hoor,' zeg ik. 'Ik ben gewoon een mopperende ouwe trut.'
'Weet ik toch,' zegt de man.
Hij geeft me een glas witte wijn. Hij vraagt of ik de kaas van het toetje ook boven gebracht wil hebben. Iemand eten brengen: in mijn belevingswereld een teken van liefde en affectie.
Ik knik.
Lees hier meer van Hanneke Hendrix.
