Hanneke Hendrix en de partner die altijd alles moet regelen in huis
Hanneke Hendrix (39) deed veel levenswijsheid op als barvrouw in de kroeg. Ze heeft een dochter (3) en een man, is de laatste Nederlander zonder smartphone en verhuisde vorig jaar naar een dorp. Haar roman Aswoensdag ligt nu in de winkels.
Het leven van jonge ouders gaat niet over rozen. Zelfs niet als je een maand gaat hiken op IJsland.
'Ik denk niet dat er een donzen tweepersoonsdekbed mee kan.'
'Hè? Hoezo dat nou weer niet? We huren daar toch een fourwheeldrive? Cyriel en ik gaan echt niet drie weken in van die slaapzakjes liggen, hoor.'
'We gaan naar IJsland. Zegt je dat iets? Trekken door IJsland? In de winter?'
'Natuurlijk zegt me dat wat. Trekken door IJsland.'
'Dan ga je toch niet met zo'n luxe dekbed? Als we die wandeltocht gaan maken, mag je maar acht kilo bepakking. Jouw dekbed weegt al bijna twee kilo.'
Lees ook: Hanneke Hendrix en de moeder die haar baby meeneemt naar kantoor
'Ja? Dus? Dan stop ik die toch gewoon bij Cyriel in de backpack? Cyriel vindt dat helemaal niet erg, want Cyriel is toevallig heel sportief.'
'Volgens mij kun je dat beter aan Cyriel zelf vragen.'
'Nou, wat een goed idee. Cyriel?'
'...'
'Kijk, hij is het ermee eens.'
'Cyriel, kijk me aan. Wil je echt zo'n zwaar dekbed in je rugzak?' '…' 'Laat hem nou met rust. Daarbij: dons weegt helemaal niks.'
'Twee kilo ijzer weegt evenveel als twee kilo veren. Ik heb gewoon geen zin in op reis zijn met mensen die de hele tocht alleen maar lopen te klagen dat hun rugzak zo zwaar is.'
'Cyriel gaat echt niet klagen. Echt niet.'
'Echt niet?'
'Echt niet.'
'Wel handig, zo'n man.'
'Nou, het is heus niet zo gemakkelijk als het lijkt. Ik moet altijd alles regelen: eten, boodschappen, vakanties, uitgaan. Alles.'
Lees ook: Hanneke Hendrix en de zonnesteek van een zonnebanksessie
'En je wilt juist dat iemand jóú meesleept. Af en toe.'
'Ik wil niet steeds die kar trekken. Ik wil eens zelf ín die kar.'
'En getrokken worden.'
'Geduwd.'
'Zo?'
'Ja.'
Geluiden van kussen, smakken en gevoos klinken.
'Goed.'
'Waar waren we gebleven?'
'Eh, IJsland.'
'O ja, IJsland.'
'Cyriel is er sportief genoeg voor.'
'Ja, Cyriel is erg sportief.'
'Maar ik weet niet of ik al dat geloop trek.'
'Ja, nee.'
'Ik denk dat wij er toch nog even over moeten denken.'
'...'
'Juist. We denken er nog over. Cyriel wil gaan. Het is ook al laat.'
'Ik laat jullie wel even uit.'
'We vinden het zelf wel. Hier, ga jij maar lekker zitten.'
'Zo. Het was me ook het avondje wel.'
'Dat was het zeker.'
'O. En dág. Cyriel.'
Deze column verscheen eerder in &C01, 2020. Lees de laatste column van Hanneke in de nieuwste editie van &C (Zeg eens vagina), die nu in de winkel ligt. De online columns van Hanneke vind je hier.