Hanneke: 'Er moeten meer mensen zijn die stiekem eten'
Hoorspelmaker en schrijver Hanneke Hendrix (39) deed veel levenswijsheid op als barvrouw in de kroeg. Nu schrijft ze columns, romans en is ze co-host van de ouderschapspodcast Ik ken iemand die. Ze heeft een dochter (3,5) en een man, en is de laatste Nederlander zonder smartphone.
Ik heb één oercomfortfood, en dat is brood met roze saus. Nu ik het zo opschrijf klinkt dat heel vies, maar ik leg het zo uit. Ik ben sinds 1984 al bevriend met N. en E. en aangezien ik afgelopen zaterdag mijn schrikkelverjaardag had en nog een jaartje negenendertig blijf, kunt u uitrekenen dat we al zesendertig jaar vrienden zijn. Grappig hoe je je hele leven sommige details kunt herinneren. Als ik ergens strand op een onbewoond eiland met alleen een telefooncel zonder telefoonboek, dan is er effectief maar één nummer dat ik nog uit mijn hoofd weet en dat is het nummer van de ouders van E.
Dat stelt me gerust.
Dan bel ik de vader van E. en dan vraag ik of-ie even aan E. vraagt om een helikopter te sturen.
Lees ook: Hanneke: 'Ze mocht niet van de glijbaan omdat er een ander kindje was'
Wat ik me nog meer herinner is het weekend-eet-regime bij E. thuis: op vrijdagavond na het eten stokbrood met smeersels, op zaterdag macaroni met gehakt en op zondag friet. En ik weet niet hoe dat ooit zo is gekomen, maar op vrijdag was één van de smeersels zelfgemaakte cocktailsaus. Daar waren we fan van. Zo fan dat we vaak bij N. thuis op regenachtige dagen roze saus maakten en dat dan liggend in een berg kussens op zolder met geroosterd brood opaten.
En brood met roze saus is nog steeds mijn ultieme comfortfood dus, als ik alleen thuis ben met de gordijnen dicht op de bank onder een dekentje met een serie aan terwijl ik eigenlijk drie deadlines moet halen.
Ik weet het, ik weet het, allemaal niet chic.
En ineens dacht ik: het is onmogelijk dat ik de enige ben.
Als ik al niet yogaënd en havermelkdrinkend door het leven ga, dan moeten er meer mensen zijn, stiekem achter gordijnen etend. Of verlangend naar kinderopvang, niet om weer keihard te gaan werken, maar om weer alleen in de auto een zak drop leeg te kunnen eten. Ik besloot dus mijn nieuwsbrieflezer te vragen om hun geheime comfort-eetgewoonten.
Het resultaat was zowel heerlijk als hilarisch als geruststellend.
Voor u, &C-lezer, een selectie.
En verder: hou vol! En eet bij paniek stiekem achter de gordijnen!
Lees ook: Hanneke: 'Ik wou dat ik de postbode iets kon geven, maar ik durf niet'
CV
'Een bak gevulde, verse pasta met een ‘saus’ van in heel veel olijfolie gefruite sjalotten, knoflook en een lepel sambal.
De hele bak... in mijn eentje.'
GJV
'Mijn vrouw en ik moeten nog altijd bij onze kinderen blijven totdat ze slapen. Ik bij onze dochter, die eigenlijk altijd eerder slaapt dan onze zoon. Daarna ga ik naar beneden en heb ik een half uur tot drie kwartier voor mezelf. Het enige moment op de dag dat ik echt alleen ben. Want dat mis ik nog het meest. Wat ik graag eet op dat moment zijn opgerolde plakjes Ardenner boterhamworst met in het midden pittige mosterd of sambal. Of een klein zakje chips van de kinderen met chilisaus. Meestal die kaasdingen, want die vinden ze het minst lekker en blijven dus het vaakst over. Of geroosterd brood met knoflooksaus. Onder het genot van een podcast is dit het moment van de dag waar ik het meest naar uitkijk.'
MR
'Van die witte LU crackers met een dikke laag boter en daarop pure hagelslag. Óf pantosti's met van die vieze plastic ogende Cheddar en augurk.'
CR
'Van die tortillawraps, royaal beleggen met geraspte kaas (of elke andere kaas die ik toevallig in huis heb: feta, brie, het maakt niet uit), oprollen, even in de oven en serveren met een grote plas ketchup ernaast.'
Lees hier meer columns van Hanneke Hendrix.