Hanneke: 'Ik heb net een halve pot Nutella opgegeten. Met een lepel'
Hanneke Hendrix (40) deed veel levenswijsheid op als barvrouw in de kroeg. Nu schrijft ze columns en romans en is ze co-host van de ouderschapspodcast Ik ken iemand die. Ze heeft een dochter (4) en een man, en is de laatste Nederlander zonder smartphone.
Oké. Ik heb dus bodemdrift. Ik weet niet of jullie weten wat dat is, maar laat ik het kort omschrijven als: je hebt mensen die één handje M&M's kunnen nemen per dag en je hebt mensen die meteen de hele zak leeg moeten vreten. Ook als ze eigenlijk al genoeg hebben. Ik zeg weleens: 'We hebben weleens koek of snoep in huis, alleen nooit zo heel erg lang.' Ik eet alles op. Meteen. Ik poog derhalve dus om ons huis zo snoep- en chipsvrij mogelijk te houden, maar de laatste jaren leer ik dat dat eigenlijk onmogelijk is als je leeft met een kleuter die ook weleens afspreekt na school. Zo stonden er pas drie van die kinderen met Puss-in-Boots-ogen (googel maar eens) voor mijn neus en moest ik hun vraag over koek of snoep beantwoorden met: 'Ja, in het vriesvak liggen nog bevroren frambozen en in de la nog chocola gemaakt van rauwe cacao aan elkaar geplakt met een druppel kokosolie.' Met Sint Maarten heb ik weleens de deur opengerukt en tegen de kinderen geroepen: 'VOOR IEDEREEN HEB IK EEN AAAARDAPPEL!'
Lees ook: Hanneke: 'Ze mag helemaal niet met tien andere kinderen spelen'
Maar goed, ik hou dus vol en eigenlijk ging alles heel goed de afgelopen maand. Ik probeerde zo low-carb (dat klinkt zelfs al vreselijk) mogelijk te eten en áls ik dan iets met koolhydraten at dan was het volkoren-gezond-met-vezels-en-prehistorische-granen-waarmee-je-een-dubbelbeglaasde-ruit-kan-ingooien, dat is namelijk best te eten als je het vijf keer door de broodrooster haalt. Totdat ik beslopen werd door een onverwachte sluipschutter, 's ochtends vroeg in de loopgraven van de keuken, toen ik met mijn jas nog aan van het naar school brengen van de dochter koffie aan het zetten was. Ineens sprong het me op de nek. Ik stond dus die koffie te zetten met mijn jas nog aan en ineens deed ik het. Ik kon er niets aan doen.
De Pot Nutella.
*insert bombastisch en onheilspellend klassiek muziekfragment*
Ik besloot vriend Q. te bellen.
'Aaargh! Ik heb net een halve pot Nutella opgegeten! En het is echt een enorme pot!'
'Op de boterham?'
'Met een lépel. Een lepel!'
'Het was niet eens lekker.'
'Chocola is chocola.'
'Ik ben een beetje misselijk.'
'De man gaf me pas gewoon de pot aan, toen ik zei dat ik zin had in iets lekkers. Wat heb je nou aan zo'n man? En aan dat vieze spul?'
Lees ook: Hanneke: 'Kinderen zijn klootzakken'
'En? Wat heb je toen gedaan?'
'Ja, die pot leeggegeten natuurlijk. Wie denk je dat je voor je hebt? Gwyneth Paltrow?'
'Ja, nee.'
'En nu?' vraagt Q.
'Ik heb die halve pot vol afwasmiddel gespoten.'
'Dat heb ik ook wel eens gedaan! Maar goed. Ik ga maar eens ontbijten.'
'Ik eet nooit meer. Nooit. Tempex ga ik eten. En karton.'
'En quinoa.'
'Nu ga je te ver. Dat zijn geen grapjes meer.'
Dus toen ben ik maar met de dag verder gegaan. En vanaf nu is dus ook Nutella verboden in dit huishouden, hoe erg het ook is voor de dochter. Maar ik zal volharden! Nutella: dat achterbakse snoep dat zich vermomt als broodbeleg. Niks moet ik er meer van hebben! Ik ga gewoon weer aan de kaas. En de eieren. En de sla. En de tomaten. En de linzen en misschien zelfs wel de quinoa.
Strijdlustig zullen we ten onder gaan!
(En anders heb ik altijd nog de fles afwasmiddel als afweergeschut.)
Lees hier meer columns van Hanneke.