Hanneke: 'Ik verdedig me niet meer omdat ik 4 dagen in de week werk'
Schrijver, podcast- en hoorspelmaker Hanneke Hendrix (40) deed veel levenswijsheid op als barvrouw in de kroeg. Nu schrijft ze columns, romans, geeft ze les en is ze co-host van de ouderschapspodcast Ik ken iemand die. Ze heeft een dochter (4) en een man, en is de laatste Nederlander zonder smartphone.
'Maar vind je dat dan niet zielig?' vraagt een collega, als we het hebben over kinderopvang. 'Dat je dochter nóg een extra dag naar de bso moet als jij aan je boek gaat zitten schrijven ergens in een uithoek in Friesland? Nu ja, iedere moeder mag het natuurlijk zelf weten, maar ikzelf wil gewoon het beste voor mijn kinderen.' 'Ik niet, hoor,' zucht ik. 'Ik wil gewoon het beste voor mezelf.' Ik neem nuffig een slok van mijn emmergrote mok koffie. Echt, ik doe er dus niet meer aan mee. Ik kan het namelijk niet meer aan: mensen die alleen de vrouw van de relatie aanspreken op het verzorgen van het kind. Nooit kijkt iemand de man in de relatie aan, altijd is het 'de móéder' die schijnbaar gaat over de hechting van het kind ('Hechting?' heb ik ooit geantwoord. 'Ik had echt nauwelijks hechtingen na de bevalling.' Maar daar bleek het niet om te gaan.)
Lees ook: Hanneke: 'Ze mag helemaal niet met tien andere kinderen spelen'
Ik ben dus opgehouden me te verdedigen omdat ik vier (en sinds de dochter naar de basisschool gaat vierenhalve) dagen in de week werk. En let wel: met veel plezier werk. Ik vind werken zelfs het leukste wat er is. Opgegroeid in een thuissituatie met een werkende moeder en een thuisblijvende vader heb ik me ook nooit herkend in het beeld dat vrouwen vanzelfsprekend meer de zorgende kant van het ouderschap op zich nemen omdat ze nu eenmaal zo geprogrammeerd zijn. En ik weet wel: N=1 (googel maar even), maar toch, voor mij is het ook een bewijs dat die broeiende moedergevoelens meer cultuur dan natuur zijn. Los van dit alles: het is natuurlijk gewoon niet eerlijk om het normaal te vinden dat het (overigens belachelijke) idee dat kinderopvang slecht zou zijn helemaal op de schouders van de moeders in deze heteroseksuele normatieve samenleving rust. Dus ik heb met mezelf afgesproken dat ik er gewoon niet meer serieus op reageer. Ze kunnen allemaal het bos in.
Lees ook: Hanneke: 'Kinderen zijn klootzakken'
'En nee,' zeg ik even later, als diezelfde collega iets wil plannen. 'Ik kan morgen niet vergaderen, want dan moet ik oppassen.' Mijn collega kijkt me een beetje verfrommeld aan: 'Oppassen?' 'Ja, want ik heb zojuist besloten dat ik voortaan een mamadag heb op woensdag,' zeg ik. 'Ik vond dat ik een goed voorbeeld aan de dochter moest geven. Niet meer alleen meer Die Vrouw Die Op Zondag Het Vlees Komt Snijden of Diegene Die Op Zaterdag Voor Wielrennen Op De Bank Hangt, maar ik heb besloten vanaf nu ook gewoon mijn verantwoordelijkheid te nemen. Ik pas nu op woensdagmiddag op.' Zo. En daarmee uit.
Hanneke is met zomervakante. Deze column verscheen eerder in de &C-special Oh Baby! uit 2021. Lees hier meer columns van Hanneke.