Hanneke Hendrix en het advies rondom de zindelijkheid van haar kind
Hoorspelmaker en schrijver Hanneke Hendrix (39) deed veel levenswijsheid op als barvrouw in de kroeg. Nu schrijft ze columns, romans en is ze co-host van de ouderschapspodcast Ik ken iemand die. Ze heeft een dochter (3,5) en een man, en is de laatste Nederlander zonder smartphone.
Alle advies dat begint met 'Je moet gewoon…' mag je in de wind slaan. Maar als je moet, dan moet je. Toch?
'Weet je wat jij moet? Je moet 'm gewoon in z'n nakie laten lopen en dan met een dweil erachteraan.'
'Je weet dat al het advies dat begint met 'Je moet gewoon…' geen echt advies is, hè?'
'Ze gewoon op het zeil laten zeiken, dan is het zo over.'
'We hebben parket.'
'O.'
'Ja.'
'En je hebt het ook al geprobeerd met stickers?'
Lees ook: Hanneke Hendrix en de partner die altijd alles moet regelen in huis
Het is even stil.
'Wat kijk je gek?'
'NATUURLIJK HEB IK HET AL GEPROBEERD MET STICKERS. Ik word echt helemaal dol van al het advies van iedereen. Wel de luier om, nee, nee, juist niet de luier om, wel op een potje, nee, nee, juist meteen op de wc, wel met oefenbroekjes, niet met oefenbroekjes, wel met belonen, niet met belonen, de druk opvoeren, de druk juist niet opvoeren. Ik word he-le-maal gek.' Het is weer even stil. De ene denkt na. De ander roert geërgerd in haar koffie.
Dan: 'Op vakantie stonden we ooit op een camping naast een stel, met een eenjarige, dat dat kind al vanaf de geboorte op een potje had gezet.'
'Vanaf de geboorte? Hóé dan?'
'Door haar steeds als ze ging plassen boven dat potje te houden. Altijd. Die vrouw zei: je herkent aan haar gezicht wanneer ze moet plassen of poepen en dan zetten we haar op de pot.'
'En ze ging gewoon op de pot?'
'Nou, dat volgens mij ook weer niet. Volgens mij moesten ze haar er wel vaak nog op zetten, meestal halfweegs een zeikstraal.'
'Ik heb nog nooit iemand het woord 'zeikstraal' horen gebruiken en dat het dan ook echt om een straal pis ging en niet om een mens.'
Lees ook: Hanneke Hendrix en de moeder die haar baby meeneemt naar kantoor
Nu denken ze allebei na.
'Hoe dan ook, ik dacht eerst: had ik dat nou ook maar vanaf het begin gedaan. Scheelt echt een miljoen luiers. Maar daarna realiseerde ik me dat je dan ook je kind niet naar de opvang kunt doen. Althans, ik neem aan dat ze daar niet met allemaal in het rond pissende nuljarigen willen rondlopen.'
'De mensen zijn gek geworden.'
'Maar onze dochter besloot juist op het KDV met de grote kinderen mee te gaan op de plee. Dus we hebben weinig hoeven doen. Eén velletje stickers. Voor de vorm.'
'Godverjuu. Aan jou heb ik dus ook niks.'
'Een zeikstraal. Dat ben je.'
'Ja. En ik ben bang dat ik dat ook nog wel een tijdje blijf.'
Deze column verscheen eerder in &C02, 2020. Lees de laatste column van Hanneke in de nieuwste editie van &C (Vrienden voor het leven (of voor even)), die nu in de winkel ligt. De online columns van Hanneke vind je hier.