Hanneke: 'Paaldansen op een kinderfeestje?'
Hanneke Hendrix woont in de buurt Nijmegen met man en kind, en heeft onlangs haar derde roman uitgebracht. Ze schrijft boeken bij De Geus, geeft les aan de kunstacademie en de Schrijversvakschool en maakt hoorspelen voor de radio, maar is niet per se gek op grindbakken.
'Nee, ja, mijn dochter doet aan paaldansen.'
'Hè?' zeg ik.
We zitten op een bankje bij een speeltuin in de stad. De dochter staat met open mond te kijken naar een meisje van een jaar of acht dat met de snelheid van een mixer rond een stuk klimrek draait.
'Goh,' zeg ik. 'Hoe kom je daar nou op?'
'Ze waren wezen paaldansen op een kinderfeestje.'
'Wezen paaldansen op een kinderfeestje,' herhaal ik.
'Ja. En dat vond ze leuk. Het is heel normaal, hoor. Gewoon een soort turnen.'
'Gewoon een soort turnen.'
Lees ook: Hanneke: 'Wie wil nou een killerbody?'
Pas leerde ik dat er zoiets bestaat als echolalie. Daar moet ik nu aan denken.
De dochter roept me, wijst en wil dan iets zeggen, iets benoemen, want dat is was peuters en mensen die op boten staan of onder motorkap kijken graag doen: wijzen en dan benoemen. Maar ze kan niet op het woord komen, en ik kan ook niet komen op hoe je het nu noemt wanneer een achtjarige als een tornado rond een paal draait. Mijn buurvrouw zegt ook niks, dus ik kan zelf niks herhalen.
'Mama! Kijk!' roept de dochter nog eens. Ze wijst. 'Kijk, de wind!'
Daar heeft ze gelijk in. We lachen.
'Maar wat doet-ie?' roept de dochter.
'Dat heet paaldansen!' roept de moeder.
De dochter knikte tevreden.
'Ze kan het wel heel goed,' zeg ik.
'Ze heeft talent,' zegt de moeder trots. 'Ze houdt echt van meisjesdingen.'
'De jongens gingen niet mee op de workshop paaldansen, nee?'
De vrouw lacht.
'Nee! Natuurlijk niet. Wat moet een jongen nou met een paal?'
Ja, wat moet een jongen nou met een paal? Ik zeg niks. Dit is vast zoiets als een retorische vraag.
'Esmée is gewoon een echt meisje,' zegt de vrouw.
Ik knik. Tja. We kijken naar Esmée die met gespreide benen rond de paal zwaait. Ik kan me er ineens ook wel iets bij voorstellen dat jongens deze sport niet beoefenen.
'Doet dat geen pijn?' zeg ik.
'Ze heeft overal eelt,' zegt de moeder van Esmée.
'Natuurlijk,' zeg ik.
'Heb jij ook een meisje-meisje?' zegt de vrouw. 'Je dochter heeft van die leuke roze laarsjes.'
Ik geloof niet zo dat gender per se iets te maken heeft met wat voor kleur je aantrekt. Ik denk dat het allemaal niet uit zou moeten maken.
'Ze houdt van vrachtwagens en graven en takken en dingen slopen en hard zingen en graafmachines,' zeg ik.
Ik laat een plechtige stilte vallen.
'Dus ja, een echt meisje-meisje,' zeg ik.
Dat ze ook van poppen houdt en taartjes bakken en haren kammen laat ik even achterwege. Gewoon. Voor de leuk.
'Hè?' zegt de moeder van Esmée.
'Pas moest ze huilen omdat de pyjamabroek met tijgers erop veel te groot was. Het eerste dat ze deed op het kinderdagverblijf toen ze kon kruipen was naar het speelhuis kruipen de deur eruit slopen.'
Al deze dingen zijn overigens waar en niet overdreven.
'Ze speelt graag met de ouwe boormachine en ze heeft een eigen hark.'
De moeder van Esmée kijkt me aan.
'O god, ben jij er zo eentje?' zegt ze. 'Zo’n genderneutrale?'
Mensen vergeten altijd dat het gaat om wat je opvalt en wat je benoemt. Precies wat kinderen de hele dag lopen te doen, en mensen die op boten staan. Daar focus je je op, daar focust je kind zich op. Mijn dochter heeft roze laarzen, maar ook een gele regenjas en een zo’n blauw met bruine muts met flappen en knopen.
Ik haal mijn schouders op.
'Mèh,' zeg ik. 'Als de dochter op paaldansen wil, mag ze gewoon op paaldansen.'
Lees ook: Hanneke: 'Bemoei je lekker met je eigen zaken'
Ik denk na.
'Hoewel,' zeg ik. 'Met dat eelt en alles. Kom je dan niet in de problemen qua baren later? Ik bedoel: dat is toch waarvoor wij vrouwen op aard’ zijn, toch?'
Ik loop naar de fiets en til de dochter erop.
'Wij gaan even naar de bouwmarkt!' roep ik.
We gaan natuurlijk gewoon kleren kopen en taartjes eten.
Maar goed. Dat hoeft de moeder van Esmée niet te weten.
Anders raakt ze nog in de war.
Lees hier meer van Hanneke Hendrix.
