Volgens mij heb ik gisteren iets verkeerds gegeten. Ik neem houdbaarheidsdata nooit zo nauw, tot grote ergernis van mijn vriend. God straft meteen. Mijn buik rommelt als een malle. Kak. Ik háát de dagen waarop mijn darmen en ik niet samenwerken. En al helemaal wanneer ik aan het werk ben. Vreselijk. Ik haast me naar de wc, ik heb nog 5 minuten voordat ik mijn klant moet uitspoelen. Poeh, dat lucht op. Voor mij dan, niet voor de ruimte. Wat vind ik dit toch gênant altijd. Al helemaal wanneer ik besef dat de luchtverfrisser op is. Ik improviseer en haal twee stokjes uit de geurdiffuser en zwaai ze wat in het rond. Top, dit lijkt te werken. Ik loop tevreden de deur uit.

Lees ook: Kim: 'Maar we hebben echt nooit meer seks'

Plots hangt er een gewicht aan mijn been. Ik kijk naar beneden. 'Ah lieverdje, kom je even knuffelen?' Die kleine Ace. Ik ben gek op onze salonhond. Nou ja, de hond van mijn collega Ivy. Ik ben een soort bonusmoeder in de salon, vind ik. Ik buk en pak Ace beet. Ik ga zo lekker op dat zachte, harige vachtje. Hij is nog jong en heeft nog veel overtollig vel. Zo schattig. 'Knuffeltijd is over kleine vriend, ik moet mijn klant uitspoelen.'

Ik masseer de hoofdhuid van mijn klant en staar wat voor me uit. Het geluid van schuimende shampoo vind ik zo rustgevend. De harde realiteit komt echter al snel om de hoek kijken. Ik probeer mijn gedachten weg te houden van de knorrende geluiden in mijn onderbuik. Pff, niet weer. Even later wikkel ik een handdoek om mijn klant haar hoofd. 'Kom, we gaan weer naar beneden.' Ik lach lief naar mijn klant en geef haar voorrang. 'Ga jij maar vast voor. Ik ga er nog even wasje in doen.' Ik vlucht het washok in voor wat verlichting.

Lees ook: Kim: 'Ik wil graag me haar doen, met hi-lights'

De geföhnde voorste pluk valt rond het gezicht van mijn klant. Ik geef altijd graag een kleine sneak peak van de kleur. 'Ja, mooi geworden hè?' Tevreden kijken we elkaar aan in de spiegel. Ik wapper mijn föhn door de rest van het natte haar. Wederom gerommel. Ik probeer mijn billen bij elkaar te knijpen. Ik faal. Een klein windje verlaat mijn achterkant. Ik raak lichtelijk in paniek. Angstvallig kijk ik mijn klant aan. Zou ze iets door hebben? Ik probeer haar gezicht, maar vooral haar neus te peilen. Ik zit nog veilig, denk ik. Ik haal mijn neus op en probeer onopvallend te sniffen. Shit, ik ruik wat. Ik doe alsof er niets aan de hand is. Onopvallend wapper ik de föhn om me heen in de hoop de geur weg te blazen. Het gezicht van mijn klant betrekt. Geen succes. Om mijn onschuld te bewijzen kijk ik een beetje vies en verbaasd om me heen.

'Sorry hoor, Ace heeft een scheetje gelaten denk ik.' O mijn god, mijn collega Ivy is een held. Ik lach. 'Die Ace. Kleine stinkerd.' Ik zie mijn klant gniffelen. 'Ik ken het, ik heb ook een hond.'

Kim is met zomervakantie, deze column verscheen eerder in mei 2021. Lees hier meer columns van Kim.