Het is vrijdagavond 19.00 uur en er staat nog maar één klant op het programma. Bijna weekend! Ik eindig mijn dag met een knipper: een nieuwe klant die via via bij me terecht is gekomen. Ik besluit nog gauw een espressootje te nemen voor een laatste energieboost. Terwijl ik de shot naar binnen giet komt mijn klant binnen lopen. Ik verslik me bijna wanneer ze haar jas ophangt en er een tapijt aan haar onder vandaan rolt. 

Lees ook: Kim: 'Slierten afgebroken haar blijven aan mijn vingers plakken'

'Heb je extensions?', vraag ik, al weet ik het antwoord allang. 'Ja, ik heb 4 banen en ik wil er zo min mogelijk vanaf, alleen wat lagen.' Ze kijkt me streng aan, alsof ze al weet dat ik er het liefst zo'n 20 centimeter af zou knippen. Ik bekijk de blonde bos stro en laat mijn vingers door het haar glijden. Haar gezicht vertrekt wanneer mijn hand vastloopt in een van haar banen. 'Je doet me pijn!', snauwt ze. 'Sorry', zeg ik verschrikt. 'Je had me niet verteld dat je extensions hebt. Normaal knip ik dat niet, maar ik zal vandaag een uitzondering maken.' 

Even later leg ik de meter aan nephaar in de wasbak en probeer ik het heel voorzichtig te wassen. Mijn vingers leggen behendig een parcours af tussen de gevlochten banen. Ik zie niet veel van haar gezicht, maar haar wenkbrauwen fronzen heftig. 'Au', kermt ze. 'Kijk je uit?!' 'Is je hoofdhuid zo gevoelig?', vraag ik verbaasd. 'Nee, je trekt gewoon hard.' Ik ben met stomheid geslagen. Ik vouw voorzichtig haar haar in een handdoek en neem haar mee naar de stoel. Het natte haar valt als dreadlocks naar beneden zodra ik de tulband losmaak. Er kruipt een rilling over mijn rug bij de gedachte dat ik dit moet uitkammen. Hier moet een gehele fles leave-in conditioner aan te pas komen. 'Ik zal dit met fluwelen handschoenen aanpakken', lach ik naar mijn klant. Erg grappig vindt ze me niet, lees ik af van haar gezicht dat inmiddels op onweer staat. 

Lees ook: Kim: 'Ik zie haar het bakje met nootjes leeggooien in haar tas'

Zachtjes begin ik het geknoopte haar te borstelen, van onder naar boven. 'Ahh!' Haar ogen flitsen en uit haar mond komt niets anders dan gedonder. 'Jezus je doet me echt pijn!' 'Sorry, het kan niet zachter dan dit. Wil je het liever zelf doen?' Ik kijk haar hoopvol aan. 'Nee, jij bent toch de kapper hier.' Hoe heeft dit mens in vredesnaam het zetten van die extensions overleefd als dít al pijn doet? Weet je hóe strak die vlechtjes zitten?

Wanneer de matten van prinses op de erwt eindelijk zijn uitgekamt, trek ik voorzichtig met een kam het haar omhoog om de eerste laag te knippen. Er klinkt een ijzige gil vanuit de stoel. 'Mens! Hoe ben je zo lomp?' Ik sta aan de grond genageld. Ze staat op, pakt haar jas, knijpt nog even met haar ogen wanneer ze mij een laatste blik werpt en buldert de salon uit. Ik ben flabbergasted. Dan maakt de schrik plaats voor schik. 'Het weekend valt vroeg deze vrijdag', lach ik.

Lees hier meer columns van Kim.