Mijn ochtendhumeur wordt versterkt door het oplopende tellertje bij het bezinestation. Die volle tank staat inmiddels bijna gelijk aan de dagwaarde van mijn auto. 'Alles wordt maar duurder en duurder', mompel ik. Ik hou met tegenzin mijn telefoon tegen het pinapparaat, stap weer in en vervolg mijn rit naar werk. Ik ben voor de verandering vroeg deze ochtend, mijn klant is er pas over een half uur. Precies genoeg tijd om nog wat bestellingen te doen. Mijn stemming verslechtert alleen maar meer bij het zien van de verhoogde inkoopprijzen. Fuck inflatie.

Lees ook: Kim: 'Ik raap de ingepakte condooms van de vloer

'Kim, je klant is er', zegt mijn collega die het verfhok binnen komt wandelen. Ze imiteert een overdreven duckface. 'Oh god, is dat wat ik ga aantreffen zo?' Ze knikt giechelend. Ik loop de salon binnen en doe mijn best om haar in haar ogen aan te kijken. Ik faal en mijn ogen zakken af naar beneden waar twee enorme opgeblazen borsten mij aanstaren. De huid staat zo strak dat mijn eigen decolleté van schrik samentrekt. Oké, focus Kim. 'Hey Priscilla, leuk dat je er bent!' 

Terwijl Priscilla in mijn stoel zit observeer ik voorzichtig haar gezicht. Er is letterlijk niets in haar gezicht dat niet is verbouwd. Ik ben echt niet vies van een restauratieklusje op z'n tijd, maar hier is niets natuurlijks meer aan. Ze probeert een slok te nemen van haar thee, maar door de omvang van haar lippen verloopt dit allesbehalve soepel. Door haar opvallende verschijning vergeet ik volledig aandacht te schenken aan hetgeen waarvoor ze hier eigenlijk is. Ik bekijk haar over-geblondeerde lokken van dichtbij, het ziet er krokant uit. Zoveel geld geïnvesteerd in haar gezicht en lichaam, maar helaas niet in goede haarverzorging. 

Lees ook: Kim: 'Ik hoopte hem nooit meer tegen te komen na het incident'

Tijdens het adviesgesprek heb ik haar gelukkig weten te overtuigen dat volledig blonderen het einde van haar haar zou betekenen. Ze staat open voor een wat natuurlijkere look met wat meer diepte. Dit zal de rest van jouw onnatuurlijke look ietsje compenseren, denk ik stiekem. 'Ik ga even de prijs voor je berekenen, dan weet je waar je aan toe bent.' Na een paar minuten kom ik terug met het kostenplaatje. Ondanks dat er geen tot weinig beweging in het gezicht van Priscilla zit, kan ik toch afleiden dat ze schrikt van de schamele 150 euro. 'Dat vind ik belachelijk!', schreeuwt ze uit. 'Voor een beetje verven?!' Ik voel dat ik van binnen begin te koken. De net geplaatste bestelling zit nog vers in mijn geheugen en geloof mij, ik ben absoluut niet duur. 

'Ik ga echt geen 150 euro betalen voor de kapper. Of je doet het voor minder of ik ga ervandoor.' Ik sta met mijn bek vol tanden. 'Je hebt mijn prijslijst toch gezien online?' Priscilla pruilt haar gevulde lippen. 'Wist ik veel dat het mij ook zoveel zou kosten.' Weet je wat ik niet begrijp? Dat je wel iedere drie maanden zo'n 250 euro aan botox wil spenderen maar niet om eens fatsoenlijk je haar te kleuren! Ik slik die woorden in en stamel: 'Dan houdt het op.'

Lees hier meer columns van Kim.