'Pakketje voor Kim!' Ik draai me om richting de deur en zie de bezorger in de deuropening staan met een pakketje in zijn hand. Mijn hart maakt een sprongetje. Zou het mijn nieuwe schaar zijn? Er komen dagelijks tientallen pakketjes binnen bij ons in de salon. Verf, folies of koffie – wat het ook is, het voelt altijd als een cadeautje. Een leuke verrassing, ook al hebben we het zelf besteld en helaas ook betaald. 'Dankjewel!' Ik neem het pakketje van de bezorger aan en bekijk de afzender. Er verschijnt een lach op mijn gezicht. 

Lees ook: Kim: '5 geschrokken gezichten kijken me aan alsof ik gek geworden ben'

'It's your lucky day', roep ik naar mijn klant terwijl ik de vlijmscherpe, nieuwe schaar uit het doosje haal. De schaar bungelt aan mijn wijsvinger en ik presenteer 'm vol trots aan haar. Ze doet haar best enthousiast te reageren. Het kan haar waarschijnlijk geen reet schelen en dat begrijp ik, maar ik waardeer de moeite die ze neemt. Een schaar is voor een kapper net zo belangrijk als een mes voor een kok. Je ziet die bekende TV koks altijd pronken met hun koud gesmeden stukken Japans staal, het neusje van de zalm onder de keukenmessen. Ik snijd wellicht geen sashimi met mijn Japanse schaar, maar een pronkstuk is het zeker! 

Ik duw het hoofd van mijn klant voorzichtig naar beneden en kam het haar kaarsrecht naar beneden. Ik laat de scherpe bladen van mijn schaar het haar omarmen en beweeg ze langzaam naar elkaar toe. In een vloeiende beweging zie ik de natte plukken op de grond vallen. Het knarsende geluid van haar dat geknipt wordt geeft me een bevredigd gevoel. Net als de eerste stappen in pas gevallen sneeuw. Opnieuw trek ik een scheiding in het haar en trek het volgende rijtje haar naar beneden. Met de vingers van mijn linkerhand houd ik het haar van mijn klant in bedwang. Ik beweeg de schaar naar mijn hand toe en knip de haren die tussen mijn wijs- en middelvinger uitsteken. Een tweede knip volgt, maar er blijft nog een half centimetertje haar tussen mijn vingers hangen. Even twijfel ik of nog een extra knipje moet zetten, het puntje van mijn schaar komt dan wel angstvallig dicht bij mijn vingers. Voor ik er erg in heb, is het besluit gemaakt en de knip gezet. 

Lees ook: Kim: 'Ik zie dat het zogenaamde verfplekje is gaan bloeden'

Mijn ogen volgen de laatste paar haren, terwijl ze naar beneden dwarrelen. De grijs betonnen vloer is bezaaid met dode puntjes en enkele rode vlekjes. Met een rap tempo nemen de rode vlekken toe. Ik schrik en kijk naar mijn vingers, waar nu een flinke snee in zit. Het bloed gutst eruit en nu pas voel ik de stekende pijn. Fuck. 'Gaat het?' Mijn klant kijkt me bezorgd aan via de spiegel. 'Niet echt', zeg ik beschaamd terwijl ik mijn bebloede hand in de lucht steek. Die klote schaar ook, veel te scherp. 'Toch niet zo'n lucky day', zegt mijn klant vol medelijden. Ik haal lachend mijn schouders op en kijk mijn collega poeslief aan, want ik kan mijn klant zo niet naar huis laten gaan. 

Lees hier meer columns van Kim.