Ondanks dat ik vroeger een hekel had aan scheikunde, ben ik vandaag de dag toch een soort chemicus. Een snuf blondeer hier, een klodder waterstofperoxide daar. Om nog maar te zwijgen over de theorie van kleuren. Ik zal je niet vervelen met saaie, technische verhalen. Je hoeft me namelijk helemaal niet te begrijpen. Zolang je mij er maar op vertrouwt dat ik als deskundige het perfecte brouwseltje voor jouw haar mix. 

Lees ook: Kim: 'Ik zie haar het bakje met nootjes leeggooien in haar tas'

Vertrouwen is soms ver te zoeken. Zo ook bij mijn klant Renee. Van nature brunette, inmiddels platina blond en voornamelijk stronteigenwijs. Mijn oog trekt naar het bosje gebleekt haar dat hunkert naar vocht. 'Ik heb besloten weer brunette te worden!' 'Dat zal jouw haar heel fijn vinden', reageer ik met een lach en vervolg: 'Weet je het heel zeker? Je kan daarna namelijk niet zo makkelijk terug naar blond.' 'Ik weet het zeker', antwoordt ze resoluut. 

Twee uur later föhn ik de voorste (en inmiddels bruine) lokken rondom Renee's gezicht in model. Ik moet toegeven, deze kleur staat haar fantastisch. Renee is het met me eens, maar het moet nog donkerder. 'Wil je het niet nog even een kans geven? Als ik het nu donkerder maak, kan je echt niet meer lichter. Dat overleeft jouw haar niet.' De afkeurende toon in mijn stem schrikt haar niet af en ik geef me toe aan haar wensen. 

Tot mijn schrik zie ik nog geen twee weken later de naam Renee in mijn planning staan: fullhead highlights. Mijn benen worden week en mijn bloed begint te koken. Daar komt niets van in vriendin. Tegen de tijd dat Renee in mijn stoel zit, ben ik afgekoeld. 'Ik mis mijn blonde haar zo erg, dus ik wil weer lichter.' Ik ga op mijn handen zitten in de angst dat er anders eentje tegen haar wang aan vliegt. 'Ik heb je de vorige keer verteld dat dat geen optie is Renee. Jouw haar kan nog eens blonderen niet aan en bovendien zal het oranje worden.' Ik kijk Renee streng aan. 'Toch wil ik het per se, mijn haar is sterk hoor. Doe maar gewoon', zegt ze. Ik slaak een diepe zucht en kijk naar mijn werkgever die het verhaal heeft gehoord. 'Klant is koning', zegt ze. 'Maar laat haar even dit contract tekenen.' Ik neem het A4'tje aan en laat mijn ogen vluchtig over de tekst glijden. De woorden niet verantwoordelijk en eigen risico stellen me enigszins gerust.

Lees ook: Kim: 'Jongens, mijn klant wil al wijn. Het is acht uur!'

'Ik ga je uitspoelen.' Mijn hart lijkt het te begeven wanneer ik de blondeer uit spoel. Haar haar heeft inmiddels alles weg van gesmolten cheddarkaas. Wanneer ik haar later probeer te drogen blijven slierten afgebroken haar als fondue aan mijn vingers plakken. Ik zie Renee schrikken van het rampgebied op haar hoofd. 'Ik had je moeten geloven, ik beloof dat ik het nu niet meer ga kleuren.' 

Een maand later open ik een appje: Hey! Wil toch nog iets blonder. Wanneer heb je plek? X Renee. Ik swipe naar links en klik op verwijder chat. Voor je eigen bestwil, Renee. 

Lees hier meer columns van Kim.