Deel 31: wie het laatst lacht
Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Zo is ze verliefd op Daan, maar er is één probleem: Daan heeft een vriendin.
Mijn lach klinkt als een echo door het huis. Ik kijk haar aan en kan met honderd procent zekerheid vaststellen dat ze liegt. Ze speelt een vuil spel, dat is meer dan duidelijk. Het kan niet anders. Ze spartelt als een ondersteboven gevallen schildpad en pakt alles aan om Daan niet kwijt te raken. Hij zit er na het vertellen van het nieuws verslagen bij. Zij oogt daarentegen als een overwinnaar en ik gun haar het kleine momentje van triomf.
Lees ook: Deel 30: de trut en de erwt
‘Ik heb dit ook niet gepland, dat moge duidelijk zijn.’
‘Wat ben je van plan?’
‘Je bedoelt of ik het hou of niet?’
Ik sla het gesprek tussen Claudia en Daan gade en blijf als een observator geamuseerd kijken. Hoe is het mogelijk?! Dat hij hier intrapt, dat had ik wel verwacht. Maar dat zij echt denkt dat ik haar geloof is lachwekkend. Zeggen dat je zwanger bent terwijl daar geen sprake van is, is wel de meest lage vorm van aanval om je man terug te winnen. Wel de meest effectieve, als je menig Hollywoodfilm mag geloven, dat dan weer wel.
Ik herinner me alle keren dat Daan me de afgelopen maanden op het hart heeft gedrukt dat de seks tussen die twee op een zeer laag pitje stond. Dat hij moeite had om überhaupt tot een hoogtepunt te komen met haar onder zich. Wel erg toevallig dat ze ineens nu, na al die jaren, zwanger blijkt te zijn. Net nu hij haar verlaten heeft voor mij. Ik kan mijn irritatie niet meer in bedwang houden.
‘Kan ik jou even onder vier ogen spreken?’
Ik kijk mijn geduchte tegenstander recht in de ogen.
‘Natuurlijk.’
Ze zwiept nonchalant haar haren naar achteren en lijkt totaal niet uit het veld geslagen. We kijken Daan tegelijkertijd aan als teken dat hij zich uit de voeten moet maken. Hij pakt zijn sleutels, zegt dat hij over een klein uurtje weer terug is en slaat de deur achter zich dicht.
‘Dus jij bent zwanger.’
‘Ja.’
‘Goh, gefeliciteerd.’
‘Ik zie wel dat je me niet gelooft. Maar ik heb nieuws voor je, het is waar.’
Ze drukt me de zwangerschapstest in de hand. Twee streepjes.
‘Welke van je vriendinnen heeft er overheen geplast?’
‘Haha, jij bent echt grappig.’
‘Je weet niet half hoe grappig ik ben. Als je denkt met deze show Daan terug te krijgen heb je het mis. Hij walgt van je, mocht dat je nog niet duidelijk zijn.’
‘O, heeft hij dat aan je verteld? Hoe verklaar je dan dat hij me vorige week nog alle hoeken van dit huis heeft laten zien?’
‘Je liegt.’
Ik hoor mijn stem overslaan en begin te ratelen.
‘Hoe zielig ben je? Wil jij serieus met een man zijn die aan een ander denkt terwijl hij bij jou is? Een man die voor een ander gekozen heeft? Een man die al jaren naast jou een ander heeft?’
‘Die vragen kan je ook aan jezelf stellen, popje.’
Ze slaat haar armen over elkaar. Ik doe mijn mond open, maar weet niks te zeggen. Ze heeft me in een wurggreep en ik haat haar om het feit dat ze gelijk heeft.
‘Het is niet de vraag of, maar wannéér hij hetzelfde bij jou doet. Laat mij Daan kennen. Je bent niet de eerste hoor.’
Ik weet niet wat ik hoor.
‘Niet de eerste? Waar heb je het over?’
‘Je ben niet de eerste waar hij me mee bedrogen heeft. Of denk je dat je bijzonder bent?’
Zonder na te denken til ik mijn rechterarm op en haal uit.
Lees hier meer verhalen van Anna Karolina.
