Malou: 'De waarzegster zegt dat ik 3 kinderen ga krijgen. Yeah right'
Malou Holshuijsen, presentatrice bij Radio 1 voor BNN VARA, schrijft over de schoonheid van het leven met alle vieze randjes die daarbij horen. Niet zoals het staat afgebeeld op haar Instagram account: zoet en onbesmet, maar met alle gebreken en mislukkingen. Leve het ongemak, weg met de schaamte.
Ik weet niet waarom maar ik zit in New York tegenover een waarzegster. Waarschijnlijk omdat mijn vriendin Violett zei: ‘Je krijgt van mij tien dollar als je voor tien dollar daar je toekomst laat voorspellen.’
Los van een paar keer puberaal Astro-TV bellen om de helderziende vrouw voor schut te zetten op televisie (wat natuurlijk gelul is, want de enige die voor schut staat ben je zelf als je je moeder moet uitleggen waarom de telefoonrekening opeens drie keer zo hoog is. Ik hoor haar nog zeggen: ‘De kindertelefoon is toch gratis?!’) heb ik nog nooit mijn toekomst laten voorspellen. Het heet ook helemaal geen toekomst voorspellen. Het heet een reading.
Lees ook: Malou: 'De man stapt ook uit de metro. Pssst... hoor ik achter me'
De kleine vrouw in het hok vol tierelantijntjes vraagt of ik behoefte heb aan privacy. Ze doelt op de gniffelende Violett die stiekem een Instagram Story probeert te maken. Ik zeg dat het wel oké is dat ze erbij is. Ik kom erachter dat het geen vraag was. Violett moet opdonderen.
Ze vraagt wat voor sterrenbeeld ik ben.
‘Fish,’ zeg ik.
Ze kijkt me vragend aan.
‘Fishies,’ zeg ik nog een keer.
Ik vind mezelf erg grappig.
Ze vraagt hoe oud ik ben, waar ik vandaan kom en wat ik graag zou willen weten. De laatste vraag overvalt me. Ik ben in het dagelijks leven niet zo goed in plannen, laat staan een duidelijk beeld schetsen over hoe mijn toekomst eruit komt te zien. Een vraag verzinnen over iets waar ik geen beeld van heb. Wat wil ik nou echt weten?
‘Word ik oud?’ vraag ik haar.
Zij vraagt of ik zeker weet dat ik dát wil weten, want het is een gevaarlijke vraag. Ik knik. ‘Ja hoor.’
Ze pakt mijn handen en vertelt me dat ik een korte levenslijn heb.
Oud word ik niet, maar ik krijg wel drie kinderen.
Ik zeg dat ik geen kinderen wil. Nooit echt gewild ook. Drie ongelukjes lijken me sterk en vrij onwaarschijnlijk. Ze zegt dat ik wellicht voor mijn partner zorg alsof hij een kind is. Ik ben erg zorgzaam, zegt ze. Ik wil het beste voor mijn partner. ‘Ik heb geen partner,’ vertel ik haar.
Weer kijkt ze naar mijn handen. De gekleurde tatoeages matchen bij de codetaal op mijn ene hand. Ik heb er de Manhattan-metrolijnen terug naar huis op geschreven. Met watervaste stift. De nacht daarvoor was de batterij van m’n telefoon leeg en het alcoholpromillage in mijn bloed hoog. De weg naar huis was een puzzel van honderd stukjes zonder voorbeeld op de deksel van de doos.
Lees ook: Malou: 'Dit is het verband tussen Alexander Pechtold en een seksshop'
‘Je bent heel creatief,’ zegt ze.
Ja hè hè, denk ik.
Ze vertelt me dat ze voor 300 dollar research kan doen zodat ze mij kan vertellen hoe ik mijn lot kan veranderen en langer kan leven. Ik vertel haar dat ik de oplossing voor wat ze mij zojuist heeft verteld al in handen heb, namelijk anticonceptie.
Buiten krijg ik een tientje van Violett en loop ik door bij een rood verkeerslicht.
Want los van creatief en zorgzaam ben ik ook tamelijk recalcitrant.
Lees hier meer columns van Malou Holshuijsen.
