Malou: 'De pijn in haar oog was ondraaglijk geworden'
Malou Holshuijsen, presentatrice bij Radio 1 voor BNN VARA, schrijft over de schoonheid van het leven met alle vieze randjes die daarbij horen. Niet zoals het staat afgebeeld op haar Instagram account: zoet en onbesmet, maar met alle gebreken en mislukkingen. Leve het ongemak, weg met de schaamte.
Ik ben de trouwdag (niet te verwarren met de bruiloft) van Daan, mijn beste vriend, en zijn man Ben Bigfood vergeten. Dit weet ik omdat Daan, mijn beste vriend, me hier twee keer op heeft aangesproken. De eerste keer in een trio-videogesprek samen met Suus Berenhap. Ook zij vergat de dag maar Suus Berenhap heeft daar een hele goede reden voor.
De tweede keer dat Daan, mijn beste vriend, mij wees op het over het hoofd zien van de mooiste dag uit zijn leven was toen de liefde-en-tevens-vaste-verkering hem wél feliciteerde en mij daarbij triomfantelijk bleef aankijken.
Drie jaar geleden gaven zij elkaar het ja-woord en mocht ik getuigen.
Ik beloofde over hun liefde te waken, in voor en tegenspoed en jankte op iedere foto. Van geluk weliswaar, maar op een foto zijn tranen van blijdschap en verdriet moeilijk te onderscheiden. Dat het ook de mooiste dag van mijn leven was is niet terug te zien in het trouwfotoboek.
Lees ook: Malou: 'Over de pornohoek in de videotheek en een 3-jarige'
Dat het een verschrikkelijke dag was voor Suus Berenhap is goed te zien.
Suus Berenhap en ik waren elkaars date omdat onze huidige liefdes-en-tevens-vaste-verkeringen toen nog gelukkig waren met iemand anders. Boven aan de trap van The Grand Hotel Amsterdam wachtte ik haar op. Ze droeg een blauwe jurk van kant. Ik had een bloemenkrans in mijn haar die daarbij matchte.
‘Ik heb geloof ik een haartje in mijn oog. Zou jij even willen kijken?’ vroeg ze voor de eerste ceremonie. Ik keek maar kon niks vinden. Ze nam een second opinion en toen een derde en toen een vierde. Drie neven en een nicht keken in haar oog maar ook zij vonden niks.
Na de tweede ceremonie in de Westerkerk van Amsterdam (groots en meeslepend werd die dag opnieuw uitgevonden) nam Suus Berenhap me stiekem even apart. De pijn in haar oog was ondragelijk geworden en zien kon ze niet meer. Ze had de ceremonie met haar ogen dicht bijgewoond en ging voor de zekerheid toch maar even naar de dokterspost. ‘Niks tegen Daan zeggen, ik haak zo wel weer aan.’
Lees ook: Malou: 'Ik zou mijn pink geven voor normaal kunnen rondlopen'
Anderhalf uur later tikte Suus Berenhap op mijn schouder. ‘Ben er weer’ fluisterde ze in mijn oor. ‘En ik wil sterven’ siste ze erachter aan. Toen ik me omdraaide keek ik naar een grote appeltjesgroene sticker met rode lieveheersbeestjes erop. In het hoornvlies van Suus Berenhap zat een grote scheur. Haar oog plakten ze af.
‘De dokter zegt dat het wel goed komt maar dat ik voorlopig als een cycloop door het leven moet. Hij had alleen nog maar deze pleisters.’ Naast de appeltjesgroene sticker met rode lieveheersbeestjes liet ze nog wat kleurrijke, sprookjesachtige exemplaren zien.
De foto’s van de bruiloft van Daan, mijn beste vriend, waarbij het eerst lijkt of Suus Berenhap in slaap is gevallen tijdens de ceremonie, en er daarna uitziet als een gereïncarneerde volwassen kleuter met een lui oog zijn nog vaak trending in onze groepsapp. Alles is geoorloofd met een lui oog, dus het vergeten van de trouwdag is voor Suus Berenhap acceptabel. Ik daarentegen wil via deze weg, met droge ogen, mijn oprechte excuses aanbieden.
Lees hier meer columns van Malou Holshuijsen
