Malou: 'DM'en doet me denken aan oude mannen achter een chatbox'
Malou Holshuijsen schrijft over de schoonheid van het leven met alle vieze randjes die daarbij horen. Niet zoals het staat afgebeeld op haar Instagram account: zoet en onbesmet, maar met alle gebreken en mislukkingen. Leve het ongemak, weg met de schaamte.
Uit de categorie van levensbelang maar als je zonder zit lang niet levensbedreigend: een goede internetverbinding. De never ending story tussen de klantenservice van Telfort en mij dreigde laatst tot een goed einde te komen.
Er werd een brandjesblusser op me afgevuurd om de boel te sussen. 'Mevrouw Holshuijsen, ik begrijp dat er problemen zijn?' had de man gevraagd. Ik vertelde dat er sinds ik hier woon al elf monteurs zijn geweest om dit varkentje te wassen. Glimmend lieten ze het beestje achter, altijd van korte duur. Vaak was het dier binnen een dag weer bedekt met kak en modder.
De problemen variëren van helemaal geen verbinding naar heel af en toe verbinding én hele slechte verbinding. Toch begint iedere oplossing met de zin: 'Heeft u al geprobeerd uw modem opnieuw op te starten?'
Lees ook: Malou: 'We klagen over collega's, muren die op ons afkomen en Zoom'
Ik vertel de brandjesblusser dat ik vaak naar de koffietent om de hoek ga om mijn werk te kunnen versturen, iets wat, los van dat het belachelijk is, momenteel ook onmogelijk is in verband met de coronacrisis. Een column uploaden duurt vanuit mijn huis zó lang dat naar een kopieerwinkel fietsen, uitprinten en zelf even langs de redactie brengen sneller gaat. Een podcast uploaden is niet mogelijk op een volle MacBook accu, die moet ik vaak halverwege opladen omdat het zo veel tijd in beslag neemt. Wanneer mijn werk uiteindelijk de krant bereikt is het onderwerp niet meer actueel. De brandjesblusser meent mijn frustratie te begrijpen, hoor ik hem oplezen. Ik vraag de brandjesblusser of ik mijn geld terug kan krijgen, aangezien ik al maanden betaal voor iets wat ik niet gebruik. 'Van vierenveertig euro kan ik veel boodschappen doen ziet u? En aangezien ik een goede verbinding nodig heb om mijn werk te kunnen doen zie ik mijn inkomsten de komende tijd sober in…'
'Zo werkt het helaas niet' weet hij me te vertellen. Op de vraag 'waarom niet' heeft hij 'helaas geen antwoord' behalve dat hij het heel erg vervelend vindt. Wel belooft hij mij een noodpakket op te sturen zodat ik mijn werk kan down én uploaden. Op de vraag waarom dat nu opeens wel beschikbaar is en de maanden daarvoor niet heeft hij 'helaas geen antwoord.' Zodra de coronacrisis voorbij is komt er een nieuwe monteur die de problemen voor eens en voor altijd komt oplossen. Als tip geeft hij mee zo nu en dan mijn modem opnieuw op te starten.
Lees ook: Malou: 'Opa vraagt hoe het met mij gaat en ik barst in huilen uit'
Een paar dagen later komt het noodpakket binnen. Op de gebruiksaanwijzing staat geschreven dat grote bestanden downloaden wordt afgeraden. De brandjesblusser heeft me erin geluisd. Ik twitter naar Telfort waarbij ik het toverwoord gebruik, namelijk: Ziggo. Ik word uitgenodigd voor een privé DM gesprek. Het doet me een beetje denken aan chatboxen van een jaar of 20 geleden waarin je door jongens of meisjes werd uitgenodigd 'om privé te gaan' en het oude mannen bleken te zijn.
In een DM wordt uitgelegd dat Telfort momenteel niet kan helpen. Een nette manier om te zeggen dat je erin kunt zakken. Vrij vertaald: U kunt de tyfus krijgen van Telfort, groetjes! Gelukkig ben ik nooit te beroerd om mee te denken en stel Telfort voor mijn geld terug te geven aangezien ik al maanden betaal voor iets wat niet werkt. Het antwoord laat nog steeds op zich wachten. Deze column wordt mede mogelijk gemaakt door de internetverbinding van mijn buren.
Lees hier meer columns van Malou Holshuijsen.
