Malou: 'Mevrouw, u dringt voor'
Malou Holshuijsen, presentatrice bij Radio 1 voor BNN VARA, schrijft over de schoonheid van het leven met alle vieze randjes die daarbij horen. Niet zoals het staat afgebeeld op haar Instagram account: zoet en onbesmet, maar met alle gebreken en mislukkingen. Leve het ongemak, weg met de schaamte.
Het is even voor sluitingstijd wanneer ik bij de sigarenboer naar binnenloop. Ik weet eigenlijk niet waarom we het nog steeds een sigarenboer noemen, want eigenlijk zijn alle sigarenwinkels veranderd in miniatuur distributiecentra voor mensen wiens buren klootzakken zijn omdat ze geen pakketten in ontvangst willen nemen.
Mijn buurvrouw gaf laatst ook aan dat ze niet van plan was ooit nog pakjes voor anderen aan te nemen. Zo met de decembermaand in zicht zag ze de bui al hangen. Deze mevrouw ziet altijd buien hangen maar heeft nog nooit in de regen gestaan. Lachend pakte ze het pakket aan. De luiers werden bij mij bezorgd. Ik heb geen baby of incontinente opa, dus ging ik er vanuit dat dit pakket voor haar zojuist uitgeworpen nieuwkomer bezorgd was. 'Thanks hè, ik zal dit voor jou niet doen mocht de situatie zich voordoen!', is wat ze eigenlijk zegt.
Lees ook: Malou: 'Een meneer vond het asociaal dat ik patat at in de trein'
Er staat een lange rij van ongeduldige mensen voor de balie van de sigarenwinkel. Een mevrouw doet alsof iedereen bij elkaar hoort en legt zonder pardon een verfrommeld briefje op de toonbank. De oplettende man achter de kassa spreekt haar aan. 'Mevrouw, u dringt voor. Die jongedame achter u was hier veel eerder binnen', zegt hij. 'Ik heb maar een heel klein pakketje dus ik kan wel even voor', antwoordt ze abrupt en zonder op te kijken. Wel kijkt ze even over haar schouder en mompelt nog iets wat ik niet kan verstaan.
Waarschijnlijk is dit de zoveelste klant die gehaast een verfrommeld papiertje op de toonbank kwakt. Ik zie dat de van-oorsprong-sigarenboer probeert tot tien te tellen.
'Ik heb een beetje haast', zegt de vrouw.
Als een stier op een rode doek, olie op het vuur of gewoon een hele boze witte man op een roetveegpiet schiet dit overduidelijk in het verkeerde keelgat van de meneer.
Lees ook: Malou: 'Er staan Nederlanders in de rij die het unexeptebol vinden'
Hij doet alsof de vrouw niet meer bestaat en wendt zich naar mij.
'Mevrouw, u komt een pakketje ophalen?'
'Nee, ik kom hier iets kopen. Mag dat ook?'
De man schiet in de lach en loopt achter zijn balie vandaan.
'Waar kan ik u mee helpen?'
'Ik zoek een restaurantbon, heeft u die?'
'Ik heb er heel veel. Loopt u maar mee.'
Aangekomen bij het rek met cadeaukaarten kan de man eigenlijk al lang terug naar de balie om het pakketje van de ongeduldige mevrouw te pakken. Hij blijft gezellig naast me staan. Een voor een legt hij uit welke cadeaubon voor wat dient. Wat blijkt? Een saunabon is voor als je naar de sauna wilt en een hotelbon voor als je een nachtje in een hotel wilt slapen.
'Ik voel me soms net een hulpsinterklaas zonder kostuum', grapt de man. 'Ik ga terug, ze komt vast haar nieuwe bezem ophalen.' Ik grinnik. Bij de mevrouw kan er geen lachje vanaf.
Ik prijs me gelukkig, je zal er maar naast wonen.
Malou is even met zomervakantie. Deze column verscheen eerder op 4 december 2019. Lees hier meer columns van Malou Holshuijsen.
