Malou: 'Dit moet de laatste keer zijn dat er een monteur moet komen'
Malou Holshuijsen schrijft over de schoonheid van het leven met alle vieze randjes die daarbij horen. Niet zoals het staat afgebeeld op haar Instagram account: zoet en onbesmet, maar met alle gebreken en mislukkingen. Leve het ongemak, weg met de schaamte.
Al meer dan eens schreef ik over de stabiele relatie die ik heb met mijn internetprovider. Nu is het natuurlijk niet netjes om met naam en toenaam de klantenservice, brandjesblussers en monteurs in een column af te branden. Een merk de grond in typen is ook niet geheel mijn stijl, ik vind überhaupt dat we wel iets minder mogen klagen. Ik zal de naam van de provider dan ook niet noemen maar het rijmt op Helfort.
Lees ook: Malou: 'Als blikken konden doden zou ik nu smeken om morfine'
Of Delfort.
Of Welfort.
Of Lelfort.
Of Pelfort.
Of Velvort.
Of Kelfot.
De stabiliteit in onze relatie zit 'm in de continuïteit van monteurbezoekjes. Een stuk of vijftien mannen klopten bij me aan. Sommigen aardig en sommigen niet. Allemaal vinden ze mijn huis te warm maar allemaal houden ze hun jas liever aan. Soms kijken ze mij aan wanneer er wordt uitgelegd wat er mis is met de kabels in mijn huis, de kabels in de centrale of de internetchaos in mijn straat. Als mijn liefde en tevens vaste verkering toevallig bij mij op visite is wordt er vrijwel altijd tegen hem over mijn internetaansluiting gesproken.
Deze week was het dubbelfeest. De eerste monteur kwam op maandagmorgen. Tussen 08.00 en 10.00 uur stond er een warme pot koffie klaar om mijn redder in nood te ontvangen. Hij was er keurig op tijd om 10.15 uur, maar wilde geen koffie want de vriendelijke meneer had zojuist bij zijn eerdere klant al een sloot op. In een zin legde ik de monteur uit wat er moest gebeuren, namelijk een extra lijn op mijn adres aanmaken omdat een van de twee lijnen het wéér had begeven. Iets waar hij van opkeek omdat ik geen monteur ben. Toen ik vertelde dat hij de - ik gok - vijftiende monteur was en dat zijn collega's allemaal hetzelfde probleem op dezelfde manier oplosten, namelijk met de zin: 'Ik heb een extra lijntje aangelegd, dit moet de laatste keer zijn dat er een monteur moet komen', maar dat de problemen zich bleven opstapelen, verraste hij me met de zin: 'Weet u wat ik doe mevrouw? Ik ga even kijken of ik het op kan lossen in de centrale, zo niet dat stuur ik een ervaren monteur.'
Lees ook: Malou: 'Ze hield zich aan alle regels, toch kreeg ze corona'
Het leek me een goed idee, om na een stuk of vijftien bezoeken in vier jaar een ervaren monteur te sturen. De ervaren monteur stond woensdagmorgen klokslag 08.00 uur voor de deur en wilde wel een bak koffie. Er staken draden uit mijn muur, hij liep van binnen naar buiten en soms kwamen er vreemde piepjes uit een apparaat. Het leek wel een geestenuitdrijving. Misschien had ik deze keer echt geluk met twee vliegen in een klap.
Zojuist is de ervaren monteur vertrokken en heeft hij aan mijn visiterende liefde en tevens vaste verkering uitgelegd dat het verhaal van de dubbele kabel een broodje aapverhaal is omdat dit niet tot de mogelijkheden van Helfort behoort. Onmogelijk dat voorgaande mannen het met een tweede kabel zouden hebben opgelost. Of ik alle veertien keren daarvoor was voorgelogen door de onervaren monteurs kon de ervaren monteur niet zeggen. Mijn ervaring zegt dat de ervaren monteur heus wel wist dat de onervaren monteurs mij hebben blij gemaakt met een overdosis bullshit. Maar de ervaren monteur heeft genoeg ervaring te weten dat je zulke dingen niet met ervaren ontevreden klanten mag delen.
Lees hier meer columns van Malou.
