Malou: 'Ik werd gemansplaind door een teruglopende haargrens'
Malou Holshuijsen, presentatrice bij Radio 1 voor BNN VARA, schrijft over de schoonheid van het leven met alle vieze randjes die daarbij horen. Niet zoals het staat afgebeeld op haar Instagram account: zoet en onbesmet, maar met alle gebreken en mislukkingen. Leve het ongemak, weg met de schaamte.
Ik ben in een hele goedkope winkel die, als je er vlakbij woont, helemaal niet zo goedkoop is. Iedere week gemiddeld twintig euro uitgeven aan dingen waarvan je vooraf niet wist dat je ze nodig had is 1040 euro op jaarbasis. Dat is een vakantie, of een avond uiteten met tien vrienden. Honderd keer naar de bioscoop, exclusief popcorn. Het zijn twee briefjes van vijfhonderd en twee van twintig.
Enfin, het is veel geld wat ik uitgeef aan luchtverfrissertjes, blauwe tabletten voor in de wc zodat wanneer je doortrekt het water blauw spoelt, badmatten die ik ook gewoon in de wasmachine kan doen maar waar ik te lui voor ben, pennen die ik in no-time allemaal kwijtraak, servetringen die ik nooit gebruik, shampoo die ik bij nader inzien smerig vind ruiken, telefoonladers die niet blijken te passen, statische doekjes om je televisie mee af te stoffen terwijl ik nooit televisie kijk.
Lees ook: Malou: 'De pijn in haar oog was ondraaglijk geworden'
Goed, veel geld, veel dingen, weinig noodzaak.
Tot nu.
Ik pak een donkerblauwe mand en kies voor de variant met de wieltjes. Dit betekent dat ik veel nodig heb. Normaal ga ik voor diegene zonder wieltjes in de hoop dat mijn luiheid - want; sjouwen - het wint van mijn hebberigheid. De wieltjesvariant is nodig omdat ik in mijn keuken een rek wil maken waar hangplanten en hanglampen aan kunnen hangen. Ik ben hier met een doel. Dit rek ga ik zelf fabriceren. Op mijn boodschappenlijstje staan lampen, pluggen, snoeren, haken, ogen, kettingen en fittingen.
Het gangpad met gereedschap en klusmateriaal is rustig, in tegenstelling tot de rest van de winkel. Ik loop door de schappen langs een meneer. In zijn mandje liggen stukken touw, tape, kettingen, grote ringen en (?!?!) hygiënische doekjes.
Lees ook: Malou: 'Over de pornohoek in de videotheek en een 3-jarige'
'Zo, sekskelder in de maak?,' denk ik.
'Goedemiddag,' zeg ik wanneer ik hem passeer.
'Zo, jij bent heel wat van plan,' zegt hij, kijkend in mijn mandje.
'Even iets ophangen,' zeg ik.
De man begint te vertellen over hoe ik het beste dingen in mijn huis kan ophangen. Hij is er nog nooit geweest, ik wel want ik woon er. Toch vertelt hij mij hoe ik dingen volgens hem in mijn huis moet ophangen. Dan wijst hij naar een bakje in mijn blauwe mandje.
'Wat zijn dat?,' vraagt hij.
De vraag is retorisch én belerend want het staat er met koeienletters opgeschreven. Hij doelt op de holle wandpluggen die ik er zojuist heb ingegooid.
'Holle wandpluggen,' zeg ik.
'Die zijn dus voor een holle wand, weet je wat voor wand je thuis hebt?'
'Een holle,' antwoord ik.
Ik kies ervoor eerst een blokje om te gaan in plaats van te worden gemansplaind door een teruglopende haargrens met bemoeizucht.
Nu heb ik drie verschillende soorten geurzakjes thuis.
Lees hier meer columns van Malou Holshuijsen
