Malou: 'Dit gebeurt als ik vlucht voor de deadline'
Malou Holshuijsen, presentatrice bij Radio 1 voor BNN VARA, schrijft over de schoonheid van het leven met alle vieze randjes die daarbij horen. Niet zoals het staat afgebeeld op haar Instagram-account: zoet en onbesmet, maar met alle gebreken en mislukkingen. Leve het ongemak, weg met de schaamte.
Waarom doe je dingen die je prima kan doen als je je verveelt juist als er nog een berg werk op je ligt te wachten? Wanneer de deadline als Magere Hein achter me aan sluipt, klap ik mijn laptop open en kijk op Funda naar huizen die ik nooit en te nimmer zou kunnen kopen. In Amsterdam is dat vrij simpel, daar is geen enkele woning meer te betalen en stapelen ze studenten met z’n zessen in een garagebox. Als lijken in een mortuarium, waarvoor er - als je er iets van wilt zeggen - drieënzeventig anderen in de rij staan.
Lees ook: Malou: 'Ik kan me niet voorstellen dat deze meisjes ook gewoon kakken'
Mijn voorkeur gaat uit naar huizen net buiten de stad aan het water. Nogal onrealistisch voor iemand die geld uitgeeft als water. Als ik vanaf mijn derde verjaardag nooit meer iets had gekocht, al mijn zakgeld opzij had gezet, ervoor had gezorgd dat mijn ouders niet nog twee kinderen wilden en al het geld wat ze aan mijn broertjes uitgaven op het juiste moment had geïnvesteerd in bitcoin had ik een bod kunnen doen op het schuurtje in de achtertuin.
De Funda-fase duurt vaak tot de eerste tekenen verplichting-ontwijkend-gedrag opspelen. Dan geef ik mezelf een schop onder mijn hol, open een leeg Word-document en daarna iets wat rijmt op hol.com. Opeens heb ik alles nodig. Keukenmachines (yup, meervoud), een nieuwe salontafel, een lamp voor in de hoek en ik wil van het een op het andere moment dat al mijn badhanddoeken, handdoeken en gastendoekjes (?!) dezelfde kleur hebben. Ik bestel een volledig nieuwe set. Ook bestel ik een neongele theepot. Beide artikelen laat ik op mijn oude adres bezorgen. Het zullen de deadlines wel zijn die me afleiden.
Als Mufassa van de Lion King achtervolgd door duizend buffels ren ik voor mijn verplichtingen uit. Jullie krijgen me niet. Eerst nog een afwasje en dan ga ik echt aan het werk. Hoeveel kost een vaatwasser eigenlijk? Het dikke mannetje van hol.com heeft een topdag.
Misschien nog even stofzuigen. Ik pak het apparaat en leg ‘m in het midden van mijn woonkamer om vervolgens weer achter mijn duivelse laptop te kruipen. God, wat heb ik een haat-liefderelatie met dat grijze kutding. Hoeveel zou een iMac kosten? Best heel erg duur. En ik heb net een neongele theepot gekocht. Een iMac is misschien een beetje te veel van het goede.
Ik open Skyscanner en kijk hoeveel het zou kosten als ik morgen naar Buenos Aires vlieg. Fucking duur. Hawaii dan? Pfff, ook allejezus duur. Misschien gewoon nog een keer naar Indonesië, want ik heb het graf van mijn opa nog nooit bezocht. Oei, dat wordt een prijzig bloemetje.
Lees ook: Malou: 'Brainstorm voor een uitvaartbedrijft: uw toedeloe zonder gedoe'
Vaak eindigen deze ‘marathonische’ deadlinevluchten in iets nuttigs. Een kamerplant voor extra zuurstof in huis of een boek dat ik nog altijd wilde lezen en waar ik uiteindelijk (hopelijk) slimmer van wordt.
Vaak is dat aan de hand.
Deze column schrijf ik trouwens in een vliegtuig.
New York, here I come.
Lees hier meer columns van Malou Holshuijsen.
