Column: Tongen op DGTL
DIGITAL: het eerste festival van het seizoen waar stad en land zich hebben verzameld om te vieren dat de Siberische beren zich hebben teruggetrokken in de donkere krochten waar ze in eerste instantie uit gekropen waren.
Als uitgerolde hamstertjes na een winterslaap, met wangen vol vers, chemisch geluk, trotseren mijn vrienden het NDSM-terrein. Voor één persoon komt dit feestje precies op het juiste moment. Het is de nieuwe vrijgezel. Zij, die na een relatie van jaren sinds een paar weken weer single is. Na een periode van koffie en cake is het nu tijd voor champagne met oesters.
Lees ook: Column: Een date, een medium en zijn advies
Wij vonden het daar al langer tijd voor, maar haar rouwproces en rebound kruisten nog geen paden.
Tot nu.
De bliksemafleider (een chique vorm van rebound, waarmee slechts wordt gekust) was knap en de nieuwe vrijgezel een gelukkig stuk vreten. Oesters, geen cake. Het duurde een middag, de naam werd vergeten en het festival onthouden.
Een paar dagen later proosten we, op ons geloof in zon en liefde. Met wijn, want dat doen gelovigen. Blijkt het tóch te bestaan, al duurde het voor haar maar een halve middag.
Ons prille geluk wordt abrupt onderbroken als de nieuwe vrijgezel een e-mail op haar telefoon binnenkrijgt met als onderwerp: tongen op dgtl. Zonder na te denken - want wanneer je zon en liefde viert is nadenken geen primaire basisbehoefte - opent ze het mailtje.
‘Ben je aan het vreemdgaan of sta je op zondagavond gewoon lekker te tongen op dgtl… Lekker bezig meid! Vertel je het zelf of zal ik hem ook een mailtje sturen?’
Het mailtje is verstuurd vanaf een speciaal hiervoor aangemaakt e-mailadres, waarin de naam én achternaam van de nieuwe vrijgezel zijn verwerkt.
We hebben geen idee van wie het komt.
Al snel fantaseer ik over de mogelijke geestesziekte waar deze anonieme afzender mee moet kampen, want: wat bezielt je om je te bemoeien met zaken als deze? En, als het je écht stoort, waarom kies je dan voor deze slappe-pik-methode, verscholen achter een alias?
Ik heb veel vragen én scheldwoorden. De nieuwe vrijgezel echter, beantwoordt het mailtje met een correctheid waar menig politicus een puntje aan kan zuigen en vertelt Big Brother dat haar relatie sinds een paar weken voorbij is. Ze wenst het gedrocht een fijne avond.
Het woord gedrocht laat ze weg.
Ik benijd de nieuwe vrijgezel om haar subtle art of not giving a fuck.
Ze haalt haar schouders op en bergt haar telefoon op in haar tas.
Opnieuw wordt er geproost op ons geloof in zon en liefde.
Een paar dagen later, wanneer we anonieme e-mailer al lang en breed zijn vergeten, staat er ‘re: tongen op dgtl’ op het telefoonscherm van de nieuwe vrijgezel. De anonieme niemand voelde toch nog de behoefte zijn of haar miezerige boodschap te bezegelen met een laatste stuiptrekking.
Een klein, binnensmonds kotsje van letters vormt de woorden:
‘Veel plezier met je rebound. Die heb je toch maar mooi snel te pakken.’
Weer benijd ik mijn vriendin. Ze leest, wist, blokkeert het e-mailadres, schenkt in en proost.
Op ons geloof in zon en liefde.
Lees hier meer columns van Malou Holshuijsen.
