Malou: 'Ik wil me nergens mee bemoeien hoor, maar...'
Malou Holshuijsen schrijft over de schoonheid van het leven met alle vieze randjes die daarbij horen. Niet zoals het staat afgebeeld op haar Instagram account: zoet en onbesmet, maar met alle gebreken en mislukkingen. Leve het ongemak, weg met de schaamte.
Het is een mooie dag in crisistijd wanneer Daan, mijn beste vriend, en ik door het Erasmuspark lopen. 'Even de week doorzeiken' is altijd al mijn favoriete moment van de week, maar in tijden als deze het hoogst haalbare geluk.
Lees ook: Malou: 'Ik steek een prullenbak in de fik, dat zal ze leren'
Soms start ik mijn dag vol energie en met de overtuiging er iets van te maken. Soms plof ik neer op de bank en neem ik mezelf de hele dag kwalijk dat ik niet vooruit te branden ben. De zon schijnt, waarom ben ik niet buiten? Het regent, waarom ben ik niet aan het schrijven? Ondertussen vervloek ik de marathon-programmering van zenders als MTV en TLC en troost ik mezelf enkel met de gedachte dat ik niet op mijn zestiende ben bezwangerd door een werkeloze blowende puistennek met een gameverslaving, en de meisjes waar ik apathisch naar blijf kijken wel.
Zo nu en dan maakt iemand een leuke opmerking naar Baguette-Fernando, de veel te verwende teckel die ik graag vergelijk met een perforator omdat, wanneer zijne koninklijke hoogheid Baguette zijn zin niet krijgt, hij zich opstelt als een happende bureauaccessoire. 'Cute dog' schreeuw een jonge man, die eruit ziet alsof hij zometeen figureert in een Calvin Klein reclame. 'Thank you' schreeuwen wij in koor terug. Baguette blaft naar een kind op een driewieler.
'Dat heeft hij van mij' grapt Daan, mijn beste vriend.
Vandaag categoriseren we mensen aan de hand van de eerste zinnen die ze uitkramen. 'Ik weet dat je eigenlijk vrij bent, maar' zijn vervelende collega's die inderdaad dondersgoed weten dat je vrij bent maar daar een hele grote dampende hoop schijt aan hebben en er vanuit gaan dat ze hun vragen en tekortkomingen op jouw bord mogen gooien.
'Met alle respect, maar' zijn mensen die over het algemeen weinig respect hebben en op het punt staan iets schofterigs te zeggen, maar wel van je verwachten dat je daar niet te heftig op reageert want ze hebben immers 'met alle respect, maar' gezegd. Mensen die in hun verhaal 'lang verhaal kort' zeggen, vertellen over het algemeen te lange verhalen.
Lang verhaal kort, we kopen een kop koffie en een kokosmakroon. Het zijn de beste kokosmakronen in de stad. Baguette Fernando krijgt ook een stukje. Hij lijkt te vertellen dat hij ooit een betere at. Als Baguette Fernando kon praten was hij zijn zin begonnen met de woorden 'ik wil geen spelbreker zijn, maar...'
Lees ook: Malou: 'Het zou helemaal niet goed uitkomen als ik kanker krijg'
Dan zakt Daan, mijn beste vriend door zijn knieën. In eerste instantie schrik ik, maar als snel zie ik dat dit de 'ik pis in mijn broek van het lachen' positie is.
Hij wijst naar zijn teckel die zojuist een fopspeen van een kleuter heeft gejat.
Zo trots als een pauw rent de teckel om ons heen. Ook ik moet lachen, een hond met een speen in zijn mond is leuker dan alle programma's op MTV. We besluiten de herkomst van de speen niet te achterhalen aangezien niemand zich heeft gemeld als zijnde rechtmatige eigenaar. Baguette Fernando en zijn fopspeen lopen trots voor ons uit. Een voorbijganger ziet ons lachen.
'Ik wil me nergens mee bemoeien hoor,' zegt hij, 'maar je moet oppassen dat je hond niet in het rubber stikt.'
Malou is met vakantie. Deze column verscheen eerder in februari 2021. Lees hier meer columns van Malou.
