Malou: 'Het is de mooiste foetus die ik ooit op een echo heb gezien'
Malou Holshuijsen, presentatrice bij Radio 1 voor BNN VARA, schrijft over de schoonheid van het leven met alle vieze randjes die daarbij horen. Niet zoals het staat afgebeeld op haar Instagram account: zoet en onbesmet, maar met alle gebreken en mislukkingen. Leve het ongemak, weg met de schaamte.
Mijn broertje Toos - die eigenlijk Rik heet maar die we na een gordelroosinfectie Toos zijn gaan noemen - krijgt een baby. Zijn vriendin is in blije verwachting van iets wat eruitziet als een pinda met hele kleine handjes en voetjes eraan. We komen uit een Indische familie en Toos is erg trots dat dit vanaf de eerste foto goed te zien is.
Toos en mijn andere broertje Koen - die gewoon Koen heet omdat mijn ouders hem zo genoemd hebben - zijn bijna zes jaar jonger dan ik en met elkaar een twee-eiige tweeling. Ze lijken niet op elkaar maar hebben veel overeenkomsten die bij mij ontbreken.
Zo hebben ze allebei een baan met een vast contract. Toos werkt in de zorg en Koen in de ICT. Dit betekent dat als ze ziek zijn ze doorbetaald krijgen, ze niet zomaar ontslagen kunnen worden, er niet kan worden gezegd ‘hey bedankt voor al je tijd, kopjes koffie, oriënterende gesprekken en je voorwerk, maar we gaan het toch intern oplossen’, en dat ze op vakantie kunnen zonder dat ze dan de helft van hun inkomen moeten missen.
Lees ook: Malou: 'Ik zei dat ik hem voor nog geen miljoen zou pijpen'
Ook zijn ‘de jochies’ in staat een huis te kopen. Toos kocht een jaar geleden al een woning met ruimte voor meerdere kleine pindaatjes. Koen is inmiddels zo iemand geworden die Funda.nl kan gebruiken waar het ook daadwerkelijk voor bedoeld is. Namelijk: het kopen van een huis.
Waar hij op huizen klikt om er eventueel in de nabije toekomst te gaan wonen, schaduw-klik ik mezelf een RSI-duim uit pure zelfkastijding. Dé kwelling van iedere freelancer die in de stad wil blijven wonen: kijken hoeveel een garagebox in Amsterdam kost en concluderen dat je voor altijd zal moeten blijven huren.
Ik kijk naar de echo van het kleine pindaatje en vraag me hardop af of het kleine armpje daar wel helemaal goed zit. Het ziet er een beetje vreemd uit omdat er een raar bochtje in lijkt te zitten. Ik twijfel nog even of ik het wel had moeten zeggen. Aanstormende vaderfiguren aanspreken op de bouw van een foetus zou zomaar eens verkeerd kunnen vallen maar, zo besluit ik, ik ben en blijf zijn grote zus; wij kunnen alles tegen elkaar zeggen.
Lees ook: Malou: 'Alsof ik terug ben gekropen in m'n moeders vagina'
‘Dat is een been Lou’, antwoordt Toos.
Ik voel mijn onwetende wangen rood worden.
Mijn broertje Toos met koophuis, relatie en een kleine pinda op komst heeft de wedstrijd-der-nageslacht-en-stabiele-zaken ruimschoots gewonnen. Hij heeft zelfs zo’n groene-ei-barbecue in zijn tuin staan, de klootzak. Op de tweede plaats staat Koen, die zijn tijd niet meer verdoet aan het doorsturen van smerige whatsapp-filmpjes van struikelende kleuters maar afspraken maakt met makelaars.
Ik kijk nog een keer. Het is de mooiste pindavormige foetus die ik ooit op een echo heb gezien. Mijn broertje wordt vader, hij is nu echt volwassen.
‘Ik heb ook een filmpje van z’n pikkie! Zien?’, vraagt hij dan.
Ik kijk naar het filmpje.
Hij heeft er een pijltje bij getekend.
