Malou: 'Deze zomer wordt het coronavirus ingeruild voor chlamydia'
Malou Holshuijsen schrijft over de schoonheid van het leven met alle vieze randjes die daarbij horen. Niet zoals het staat afgebeeld op haar Instagram account: zoet en onbesmet, maar zoals in haar debuutroman Zachtop lachen: met alle gebreken en mislukkingen. Leve het ongemak, weg met de schaamte.
De sletterige zomer is begonnen. De komende weken wordt het coronavirus ingeruild voor chlamydia, de ziekte van pfeiffer en ondefinieerbare wratjes. Deelnemen aan een online pubquiz wordt weer ouderwets tongen in een steeg naast de kroeg en koortslippen schieten als paddenstoelen uit de grond. Eindelijk kan er weer doelgericht geswiped, geflirt en gekust worden. Weg met de beperkingen, hier met die huid.
Lees ook: Malou: 'Nog voordat we zijn vertrokken, hangt haar mondkap op de kin'
Na het succes van de mondkapjesdeal zal er tijdens de slutty summer wellicht wederom een bleke corpsbal zijn klinische villa uitkruipen om ‘om niet’ of in dit geval ‘tegen overbevolking’ van ons belastinggeld, condooms uit China te importeren om de tekorten aan te vullen. Mocht hij er miljonair van worden is dat woede voor later want eerst moet er gefeest worden. En gezopen. Wodka in tomatensap voor ontbijt. Bier op terrassen met gekleurd priklicht. Wijn in restaurants zonder eindtijd.
Ook gaan we weer naar de festivals. Geluk is genaaid worden bij de muntjesmachine, om vervolgens een vijftiental af te breken en er vijf biertjes van te kopen. Medium koude biertjes met medium schuimkragen. Of iets wat ooit een schuimkraag was. Uit plastic bierglazen die je, als je vijf ongewassen vingers in een bekertje steekt, alle vijf in een keer naar je vrienden kan brengen.
Lees ook: Malou: 'Mensen die beweren dat al hun kinderen even leuk zijn, liegen'
Straks danken we het universum op onze blote knieën voor het laatste velletje wc papier in een dampende dixie. Wellicht zelfs voor alleen het kartonnen rolletje dat is blijven hangen. Die kun je bij gebrek aan beter uitvouwen en erlangs halen. Waarlangs? Zorgen over hygiëne zijn herinneringen uit het verleden.
Een feestje dat voorlopig nog even aan mij voorbij gaat want ik ga op vakantie met mijn liefde-en-tevens-vaste-verkering en zijn vaste puberkinderen. Ook ben ik helaas nog te schijterig om de grote smerige seksende aanloop mee te pikken omdat ik nog niet geprikt ben. Maandag krijg ik een meneer of mevrouw Janssen in mijn arm. Ik denk dat ik voor mijn linkerarm kies, dan heb ik rechts vrij voor handkussen. Tot straks, in de dixie-rij en na de zomerstop.
Lees hier meer columns van Malou Holshuijsen.