Malou: 'Ik tik de mevrouw met drie flessen afwasmiddel op de schouder'
Malou Holshuijsen schrijft over de schoonheid van het leven met alle vieze randjes die daarbij horen. Niet zoals het staat afgebeeld op haar Instagram account: zoet en onbesmet, maar met alle gebreken en mislukkingen. Leve het ongemak, weg met de schaamte.
We hoeven niet te hamsteren, dat heeft de mevrouw met de gebaren naast de twee ministers ons laten zien. Heel twitter lachen. Je moet het toch een beetje hebben van de kleine dingen als een dag voornamelijk bestaat uit het bestuderen van muren in je woonkamer en het afluisteren van gesprekken van de buren. Thuisquarantaine in Bos en Lommer doe je samen, of je nou wil of niet. De muren zijn van karton en deze onvrijwillige gezelligheid is een cadeau van satan.
Mijn buurman op links houdt van Whitney Houston én van zingen. Aan de rechterkant hebben ze kinderen. Véél kinderen met meervoudige gedragsproblemen, althans, zo klinkt het in de oren van een kroost-leek. Ergens boven mij verbouwen ze een appartement. Alle gereedschap is kapot, behalve de boor. Ik, in het midden van dit alles, heb een boekdeadline.
Lees ook: 'Malou: 'Ik voel me een beetje ongemakkelijk met deze man in huis'
Omdat de Whitney-kutkinderen voor kutkinderen-bouwvakkerscocktail me even te veel wordt besluit ik een rondje te gaan wandelen en een boodschapje te doen. Op de stoep hebben kinderen een hinkelbaan gekrijt. Ik schaam me een beetje voor mijn eerdere gedachten. Het moet een hel zijn te worden opgesloten met je zelf gebaarde duivels. Misschien dat daarom al het wc-papier zo hard gaat. 'Hier, verkleed je maar als mummie' of 'hier, ga maar vast oefenen voor het WK papier-maché.' Ik mag in mijn handjes knijpen dat de enige die mij zo nu en dan voor de voeten loopt, mijn liefde en tevens vaste verkering is.
De supermarkt ziet eruit alsof het zojuist is overvallen door een stel hongerige holbewoners. In het groenteschap ligt enkel nog een stukgeknepen avocado. Er is een plekje in de hel gereserveerd voor degene die dit heeft gedaan. Ik kom voor afwasmiddel, iets eetbaars voor vanavond en een paar rollen wit goud. Dat laatste zit me een beetje dwars. Ik wil namelijk niet beticht worden van hamstergedrag, ik moet gewoon kakken en heb zojuist de laatste rol opgehangen.
Lees ook: Malou: 'Ik loods haar langs de hyena's naar de abortuskliniek'
Iets eetbaars is geen enkel probleem. Blijkbaar zijn hamsters echte carnivoren want het vegetarische assortiment is onaangetast. Tevreden loop ik naar het schap waar normaal gesproken toiletpapier ligt. Het schap is leger dan een leeggepompte pubermaag na een alcoholvergiftiging. (Ik weet dit van een vriend.) Ook het afwasmiddel schittert door afwezigheid.
In de rij van de kassa sluit ik aan achter een mevrouw die heeft ingeslagen alsof Unilever morgen alle prijzen verdubbelt. Ze heeft drie flesjes afwasmiddel.
Ik tik op haar schouder.
'Mevrouw, mag ik u iets vragen? Ik zie dat u drie flessen afwasmiddel in uw karretje heeft. Zou u daar een van kunnen missen? Afwasmiddel is namelijk uitverkocht en ik heb thuis een monster van een vaat op me wachten.' Ze kijkt me aan of ik haar vraag een pink af te staan.
'Nee' antwoordt ze.
Een half uur later ben ik weer thuis. De buurman zingt Whitney en de buurkinderen breken de hut af.
Eigenlijk zijn zij best oké.
Malou is even met zomervakantie. Deze column verscheen eerder op 18 maart 2020. Lees hier meer columns van Malou Holshuijsen.
