Malou: 'Wat is de juiste manier om op straatintimidatie te reageren?'
Malou Holshuijsen schrijft over de schoonheid van het leven met alle vieze randjes die daarbij horen. Niet zoals het staat afgebeeld op haar Instagram account: zoet en onbesmet, maar met alle gebreken en mislukkingen. Leve het ongemak, weg met de schaamte.
Er fietst een man op de stoep en hoewel hij zijn best doet het beestje te ontwijken krijgt een nietsvermoedende chihuahua de schrik van zijn leven. Er klinkt een hondengilletje. Daarna een gil van de hondeneigenaresse.
'Je mag hier niet fietsen' roept ze. De man stapt af. Hij is overduidelijk niet gecharmeerd van de vrouw en haar opmerking. 'Ik fiets waar ik wil' zegt hij.
Lees ook: Malou: 'Normaal gesproken rij ik alleen BN'ers en sterren'
Hij maakt zich groot, alsof hij indruk wil maken. Het lijkt wel een aap die rechtovereind gaat staan om te laten zien hoe groot hij is als hij niet op zijn handen leunt. 'Wie denk je wel niet dat ik ben?' zegt hij en slaat op zijn borst.
Een aap, denk ik nog een keer - het is écht net een aap. Een gorilla die met zijn breed getrainde bovenlijf 'rondje van de zaak' riep op een rotonde, en nu de afslag evolutie niet meer kan vinden.
De chihuahua bibbert van angst en de vrouw scheldt met iedere ziekte die sinds de pest en pokkenuitbraak de mensheid heeft aangevreten. Ze schreeuwt de longen uit haar lijf en gunt de man hetzelfde, alleen wel veroorzaakt door kwaadaardige celdeling. Dat mag hij een seconde later ook achter zijn linker hartklep krijgen. Nog een keer probeert de gorilla zich groot te maken. De vrouw somt wat familieleden op die hij wat haar betreft ergens seksueel mag enteren.
De man stapt op zijn fiets en rijdt weg. Hij zwaait zonder te kijken met zijn hele arm naar de vrouw wat in Amsterdam 'tief toch op' betekent. De vrouw blijft roepen tot de man uit het zicht is. Voordat hij de hoek om fietst nog een keer het gebaar.
'Tief toch op.'
Ik woon in een buurt waar mensen niet op hun mondje zijn gevallen, een enkeling helaas wel op het achterhoofd. Ik heb de gorilla vaker gezien en al vind ik de terminale waslijst van de vrouw geen manier om duidelijk te maken dat iemand te dichtbij komt, vraag ik me af wat dan wel? De keren dat ik op straat ben lastig gevallen zijn inmiddels ontelbaar. Maar ook ik weet niet wat de juiste manier is om hierop te reageren. Hoe zie ik het verschil tussen iemand die een paar keer op zijn borst slaat en iemand die daadwerkelijk uithaalt?
Lees ook: Malou: 'Op mijn werk deed ik alsof er niks aan de hand was'
Iedere vrouw weet hoe het is om random ergens af te slaan omdat er iemand net iets te lang en te dicht achter je fietst op weg naar huis.
Tief toch op.
Iedere vrouw weet hoe het is om te doen alsof ze belt wanneer er een vreemde man naast haar komt lopen en blijft vragen hoe ze heet.
Tief toch op.
Vaak tiefen zij niet op, maar ik. Snel, om er vanaf te zijn. Om me weer veilig te voelen. Mocht je het nog niet hebben gedaan, je hebt nog twee uur om te stemmen. Grijp dat biljet, trek je jas aan, stem op een vrouw en stuur even een appje als je weer veilig thuis bent.
Lees hier meer columns van Malou Holshuijsen.
