Thomas: 'Ik keek naar zijn mond en dacht: die ga ik never zoenen'
Thomas van der Meer (1986) drinkt zijn koffie zwart, is team koriander en woont aan de rand van het bos. Met zijn debuutroman Welkom bij de club hoopt hij zijn nieuwe badkamer te financieren. Verder studeert hij verpleegkunde en is-ie transgender, maar daar merk je verder niks van.
Boer zoekt Vrouw deed me denken aan de ongemakkelijkste date die ik ooit heb gehad. Het begon in de trein. Ik was op vakantie geweest en alle andere reizigers kwamen terug van de Gay Pride. Een coupé vol gays: ik viel met mijn neus in de boter. Hij zat aan de andere kant van het gangpad. 'Ik vind jou eigenlijk wel leuk,' zei hij. Ik vond hem ook leuk.
Onze date was een paar dagen later. Meteen toen hij in het café tegenover me ging zitten, keek ik naar zijn mond en dacht: die ga ik never nooit zoenen. Wat had ik in de trein ook alweer in hem gezien? Ik wist het niet. Het was weg. Er zat niets anders op dan de date uit te zitten en daarna beleefd afscheid te nemen.
Lees ook: Thomas: 'Hoe voelt het om opgesloten te zitten in een verpleeghuis?'
De andere mensen in het café keken naar een voetbalwedstrijd op een groot scherm en wij vertelden elkaar over ons werk en onze hobby's. Ik deed niet erg mijn best om mezelf te verkopen. Hij wel.
'Ik ben dit jaar Prins Carnaval,' zei hij, en hij leunde triomfantelijk achterover.
'Leuk,' zei ik.
Net toen ik dacht dat we aan het afronden waren, keek hij me opeens ernstig aan en zei: 'Ik moet je wat vertellen.'
'Dat hoeft niet hoor,' zei ik. 'We kennen elkaar nog maar net.'
Hij schoot vol. 'Ik vertel het liever meteen dan dat ik het voor je geheimhoud.' Wrijvend in zijn ogen zei hij: 'Ik heb hiv.'
Op het scherm viel een doelpunt en om ons heen sprong iedereen juichend op.
In Boer zoekt Vrouw vertelde Steven aan boerin Annemiek dat hij kanker had.
'Ben je ervoor behandeld of ben je nog steeds ziek?' vroeg Annemiek.
Steven aarzelde. 'Officieel mogen ze je pas na tien jaar schoon verklaren.'
Stem op ons: &C is met Chantal in Behandeling genomineerd voor een Online Televizier-Ster
Annemiek koos niet voor Steven, maar dat had niets met de kanker te maken. Wel vraag ik me af of zij bang is geweest dat hij misschien zou denken dat het daar wél mee te maken had. Zoals ik bang was dat mijn date zou denken dat het met zijn hiv te maken had. De date was opeens heel ingewikkeld geworden.
Hiv wordt tegenwoordig zo goed behandeld dat je er gezond mee oud kunt worden. Dat mijn date hiv ervaart als een geheim dat hij vroeg of laat moet opbiechten, komt door het stigma dat nog steeds rondom hiv en mensen met hiv hangt. Ik vroeg me af of het zou helpen als ik zou vertellen dat ik transgender was. Zo van: iedereen heeft wel wat. Maar ik had helemaal geen zin om te vertellen dat ik transgender was.
Aan het eind van de avond legde ik het maar gewoon uit.
'Oké,' zei hij. 'Jammer.'
Ik weet niet of hij me geloofde.
Deze column verscheen eerder in april 2020. Lees hier meer columns van Thomas.