Deel 13: De ideale Anna is een bitch
Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Zo is ze verliefd op Daan, maar er is één probleem: Daan heeft een vriendin.
De deur valt langzaam in het slot na Boris’ vertrek. Zonder het te zeggen weten we dat het de laatste keer is dat we elkaar zien. Hij zal wel denken. Ik loop naar de keuken en neem een slok wijn. Ik zit vast. In mijn hoofd, in mijn hart, in mijn alles. Ik moet Daan spreken. Meteen als hij voet aan land zet. Ik moet weten of het gevoel dat ik de laatste keer voelde écht is of dat het alleen de endorfine was van een heftige, hete nacht. Mijn kamerjas valt van mijn schouders en ik stap onder de douche. Ik laat het water mijn tranen wegspoelen. Als het gevoel niet echt is, dan weet ik dat geen nacht meer hetzelfde gaat worden met Daan. Maar in het andere geval…
Ik bereid me voor op het ergste.
Ik droog me af en hoor opeens een vaag piepsignaal. Ik graai in mijn tas naar mijn mobiel. Een bericht.
Schatje, ik kom vrijdagnacht weer terug. Ben dan nog een nacht alleen. Wil je graag zien. Het wordt dan wel pas een uur of half één. Doen? X
Ik kan niet anders, dan toegeven aan de gril. Ik moet hem zien. Hoe laat het ook wordt. Ik moet hem in de ogen kijken. En ik mis hem. Ik wil het niet toegeven, maar ik mis hem. Dat stomme missen. Daar heeft Daan sowieso een hekel aan. Dat zal ik dan ook zeker niet openbaar maken. Ik probeer zo luchtig mogelijk te antwoorden.
Laat me maar weten dat je geland bent en of je geen vertraging hebt. Tot vrijdag. X
Ik laat me achterover vallen op de bank en staar voor me uit. Ineens zie ik het liggen: De ideale vrouw is een bitch!* - ooit van Juul gekregen, maar nooit gelezen. Ik sta op, veeg het stof van de kaft en begin te bladeren.
Mijn mond valt open. Mannen houden van moeilijke dingen… het onmogelijke is een uitdaging… hij wordt heel gelukkig als hij grote moeite moet doen om je te zien… word geen vermoeiende verplichting voor hem… houd telefoontjes kort en leuk, dan zal hij je altijd willen bellen… mannen reageren niet op woorden, ze reageren op een gebrek aan contact.
Ik slik en krijg een dreun in mijn gezicht. Dit is waar het bij mij dus misgaat. Dit is waarom Daan mij alleen maar ‘voor ernaast’ heeft. Al wilde ik de afgelopen jaren ook niet meer, op mijn manier zal ik het nooit krijgen ook. Ik doe het zelf. Ik ben altijd beschikbaar, ik reageer altijd, ik wil lange gesprekken voeren en na een dag niks gehoord te hebben word ik al onrustig en wil ik weer contact. Geen wonder dat Daan niet voor mij kiest. Ik ben in zijn ogen een romantische troela, in plaats van een verleidelijke, spannende bitch. Als de verliefdheid een feit is, moet ik me ook anders gaan gedragen.
Misschien is het wel tijd om minder lief te zijn, minder verzorgend, minder afwachtend en meevoelend. Tenminste, op het oog. Hij verwacht natuurlijk mijn open, verlangende armen als hij terugkomt. Nou, ik denk dat ik het eens anders aan ga pakken. Het is de laatste keer dat ik me zo ellendig wil voelen. Ik zie mijn toestel oplichten. Het is Boris. Ik laat de telefoon overgaan en ga onder de dekens liggen. Wat een hete nacht had moeten worden, die het begin zou inluiden van mijn vrijheid, is uiteindelijk een nacht vol inzichten geworden. Ik ben blij toe dat inzichten onomkeerbaar zijn.
Ik lees nog wat in mijn nieuwe handboek en doe het licht uit.
Let’s do this!
*De ideale vrouw is een bitch! door Sherry Argov
Wordt vervolgd...
Lees hier deel 1: Daan en de legoblokjesseks
Lees hier deel 2: een donzen dekbed in de zomer
Lees hier deel 3: gedaan met Daan
Lees hier deel 4: het bouwpakket
Lees hier deel 5: In de aanbieding
Lees hier deel 6: Vodka en het rode jurkje
Lees hier deel 7: De date
Lees hier deel 8: De kus en de voicemail
Lees hier deel 9: De U-turn
Lees hier deel 10: De dikke doei
Lees hier deel 11: Een dom bakvisje
Lees hier deel 12: Vrij spel
