Deel 10: De dikke doei
Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Zo is ze verliefd op Daan, maar er is één probleem: Daan heeft een vriendin.
Ik zoek mijn korte zwarte rokje, pak een ietwat doorschijnend bloesje en een panty zonder gaten, en doe snel wat make-up op mijn toet en mijn hakken aan. Boris staat nonchalant zijn kale hoofd te scheren in mijn douche, met mijn scheermesje nog wel. Hij kijkt op als ik voorbij loop.
‘Sexy hoor. Ga je zó naar je werk?’
Ik kijk hem aan met een opgetrokken wenkbrauw en gebaar dat ik weg moet. ‘Kom, schiet op.’ Deze man is niet op gang te krijgen. Het zal zijn lengte wel zijn, die hem belemmert om tempo te maken.
‘Wat doe je vanavond?’ Boris pakt me met zijn krachtige armen beet en kijkt verlangend omlaag. De handdoek spant om zijn onderlijf en ik kan niet anders dan mijn andere wenkbrauw optrekken bij het aanzicht van de vrolijke bult die zich inmiddels gevormd heeft tussen zijn benen. Een paar druppels vallen vanaf zijn neus op mijn bloesje en ik staar naar de natte plekken.
‘Ik weet het nog niet. Zullen we gewoon straks appen?’ Ik maak me los uit zijn benauwende omhelzing.
‘Okay.’
Geil of niet, deze man moet nu mijn huis uit. Ik geef hem een vluchtige kus, zonder hem aan te kijken en versnel mijn tred. Ik besluit te ontbijten bij mijn vaste hang-out, want om nu in deze outfit alleen een blokje om te lopen is ook zo doelloos.
‘Zo zo, wat zien we er charmant uit.’
Joost komt me lachend tegemoet en geeft me een dikke knuffel. Al zie ik mezelf niet snel bovenop hem liggen, hij geeft me altijd een warm gevoel. Ik bestel een tuna melt en - wat kan mij het schelen -een witte wijn. Een heerlijke combinatie, al is het pas elf uur. Ik pak mijn telefoon. Bellen is riskant, dus dan maar eerst een sms om te kijken of het veilig is. Maar wacht, hij is natuurlijk met zijn vrienden, dus het gevaar bestaat niet. Hij is niet met haar. De zaak is verder leeg, dus een rustigere plek om te bellen kan ik nu niet bedenken. Geduld staat nog steeds als goed voornemen voor het nieuwe jaar op mijn lijstje.
‘Ha.’
‘Eh, hi, met Anna.’
‘Hi, hoe is het?’
‘Goed, fijn. Met jou? Leuk, met de mannen?’
‘Ja, super. Is er iets?’
Ik krijg het mijn strot niet uit. Hij reageert zo kortaf. Hoe zeg je tegen iemand dat je verliefd bent? En al helemaal tegen iemand waar je - zogenaamd - alleen maar lekkere seks mee hebt? Zeg het, zeg het, denk ik, gisteren zei deze man nog dat-ie van je hield!
‘Ben je stout geweest?’
‘Hoe bedoel je?’
‘Ik kan je bijna voelen blozen, zo aan de andere kant van de lijn. Vertel.’
Het is toch onmogelijk dat Daan door de telefoon heen kan voelen dat er een vreemde man in mijn huis heeft geslapen vannacht. Dat ik heftig heb zitten tongen en dat ik, al is het voor een paar uur, aan een andere man dacht, en niet aan hem. Trouwens, hij ligt iedere nacht naast een ander dus een groot punt zou het niet moeten zijn. Tenminste, dat was nooit een punt. Nu voelt alles anders.
‘Nee, ja, eh, zo leuk dat je gisteren belde.’
‘Haha, ja. Die gasten waren allemaal met meiden bezig waar ik totaal geen gesprek mee kon voeren. Ik belde je toch niet wakker of zo?’
Anna, zeg het nou, zeg iets.
‘Wanneer ben je terug?’
‘Nog een paar nachtjes slapen, schoonheid. Ik ga even in mijn agenda kijken wanneer ik kan. Ik moet weer door. We gaan het strand op. Doei.’
‘Doei.’
Fucking dikke doei.
Wordt vervolgd...
Lees hier deel 1: Daan en de legoblokjesseks
Lees hier deel 2: een donzen dekbed in de zomer
Lees hier deel 3: gedaan met Daan
Lees hier deel 4: het bouwpakket
Lees hier deel 5: In de aanbieding
Lees hier deel 6: Vodka en het rode jurkje
Lees hier deel 7: De date
Lees hier deel 8: De kus en de voicemail
Lees hier deel 9: De U-turn
