Anna Karolina #91: De oude bekende
Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Deze week raakt Anna verstrengeld in een bitchfight met een oude bekende.
'Dat je op moet rotten. Jullie allemaal. Ik ben er zo klaar mee. Laat Daan en mij met rust!'
'Júllie met rust laten? Ben je helemaal gek geworden! Jij neukt met míjn vriend en ik moet júllie met rust laten? In wat voor wereld leef jij? Als iemand ons met rust moest laten was jij het wel. Je hebt alles kapot gemaakt. Waarom? Waarom heb je niet gewoon een man voor jezelf gezocht?'
Lees ook: Anna Karolina #90: Fatale ontmoeting
'Hij was ongelukkig met jou. Probeer mij nu niet een schuldgevoel aan te praten. Een man die gelukkig is gaat niet naar een ander. Trouwens, hij kwam naar míj toe. En nu gaan we trouwen. Wij zijn verloofd. Ha, wat heb je daarop te zeggen?'
'O, dus dan treft jou geen blaam? Wat een bullshit! Als je een beetje respect voor jezelf had, zou je je niet inlaten met zulk bedrog. Jij bent gestoord. Hoe vaak moet ik je nog zeggen dat je een bord voor je kop hebt? Die man deugt niet. Daan is niet gemaakt om samen gelukkig mee te zijn. Hij wil vrijheid. Hij wil niet alles delen. Hij wil altijd iets hebben wat alleen van hemzelf is. Helaas heeft-ie geen hobby’s, behalve vrouwen dan. Hield-ie maar van vissen of voetbal, dan had je er geen kind aan. Maar weet je, je zult het nog wel merken. Ik heb jullie affaire lang getolereerd. Maar toen kwam jij met je hele liefdesbetuiging en heb je hem doen twijfelen. Had het gelaten zoals het was. Monique kende haar plek in ieder geval.'
Ik weet niet wat ik hoor. Ze wist het van ons? En van Monique? Mijn mond valt open van verbazing.
'Ja, daar sta je van te kijken hè? Goed, dit was gezellig, maar ik moet rennen, ben laat, heb een date. Met een goede vriend van die Daan van jou trouwens. Jeroen heet-ie. Geef dat maar aan hem door. Zal-ie leuk vinden. Eens zien hoeveel aandacht hij dan nog voor jou heeft. Het zijn allemaal haantjes, mop. Je moet alleen het spel weten te spelen. Haha!'
Claudia wuift gedag en doet aanstalten om weg te lopen. Ik geloof mijn oren niet. Dat mens is helemaal niet over Daan heen. Ze is een en al contradictie.
'Wil jij serieus zeggen dat jij Daan terug wilt?'
'Wie zal het zeggen? Maar zo makkelijk wordt jouw overwinning in ieder geval niet.'
'En jij noemt míj gek? Jij hebt een hele zwangerschap verzonnen om een man bij je te houden, je hebt hem nooit gelukkig gemaakt. Je hebt geweten dat hij buiten de deur flikflooide en je hebt het allemaal laten gebeuren? Je bent nog zieker dan ik dacht.'
Er klinkt een bulderende lach. Het is het oude vrouwtje van de krantenkiosk die van zich laat horen.
Lees ook: Anna Karolina #89: Slechte herinneringen
'Luister eens dames. Allemaal leuk en aardig, maar kunnen jullie deze show verderop voortzetten? En wat die mannen betreft. Jullie zijn allebei van de pot gerukt. Ze hebben allemaal een houdbaarheidsdatum. Let op mijn woorden. Op jezelf zijn is het beste wat je voor jezelf kan doen. En nu wegwezen. Trouwens, ik krijg nog €12,90 van je.'
'Weet je wat, ik betaal wel. Zie het als mijn bedankje.'
Claudia duwt me opzij en mijn portemonnee valt. Een verliefde foto van Daan en mij samen straalt ons tegemoet.
'O kijk nou, the happy couple, haha.'
De lach van Claudia klinkt als een botte slijpmachine.
'Wat is er popje? Ben je geshockeerd? Dacht je nou echt dat ik het niet wist van jullie?'
Ik kijk van de foto naar haar en kan mezelf niet meer inhouden.
Wordt vervolgd.
Lees hier meer van Anna Karolina.
