Anna Karolina #98: Open je ogen
Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Na de spannende kantoorwip vorige week met Daan, is het deze week tijd voor het gesprek met Juul.
Door het stormachtige weer is het stationscafé gevuld met regenjassen, paraplu's en stinkende dampen. Terwijl ik zit voel ik verkrampt de stoten van Daan van zonet. Ik gniffel om mezelf en de situatie. Oh wat was het lekker zeg. Juist nu alles mag was het stiekem vrijen op kantoor wel een zeer fijne bijkomstigheid. Ik mis het geniepige gedoe als kiespijn, maar de opwinding van iets dat eigenlijk verboden is of op z'n minst een tikkeltje taboe, dat is heerlijk. Ik lach breeduit en dan zie ik in de verte Juul. Haar blik kijkt verwilderd en schichtig en ik sta op om haar naar mij toe te gebaren.
Lees ook: Anna Karolina #97: Bliksembezoek
'Hey. Wat een ellende. Dit weer is toch niet te doen. Pfff.'
Juul trekt aan haar sjaal, doet tegelijk haar jasje uit en blijft om zich heen kijken alsof ze steeds iets of iemand zoekt.
'Ben je okay?'
'He? Wat?'
Haar blik is nu frontaal op mijn gericht en ik zie aan de grootte van haar pupillen dat ze niet helder is.
'Juul, wat heb je genomen?'
'Ha ha, wat bedoel je? Ah nee, is het nog te zien?'
Ze slaat haar handen voor haar gezicht.
'Ja, gisteren met Joost. Maar dat is allemaal prima spul. Ik voel me okay. Niks aan de hand.'
We bestellen koffie.
'Vertel, wie is Joost.'
'Hoezo?'
'Gewoon, ik benieuwd naar je nieuwe gozer.'
'Gozer, haha, ik heb een echte man pop. Hij is de vijftig gepasseerd. Deze man weet wat een vrouw nodig heeft.'
'En dat is?'
Veel drank, drugs en seks aan haar te zien, maar ik slik het weg.
'Gewoon, hij weet wat ie doet.'
'Waar ken je hem van? En waar woon je nu?'
Juul zucht diep en gaat dan op een totaal andere, bijna fluisterende, toon verder.
'Weet je Anna, ik voelde me echt rot. Nog steeds. Alleen vooral. Toen je nog allemaal stoute avonden had met Daan was je nog echt een vriendin. Maar dat gezeik van 'houdt ie van me of niet en gaat ie nou weg bij dat wijf' is nu natuurlijk verleden tijd. En dan? Heb je me niet meer nodig? Je hebt me gewoon opzij gezet Anna. Dat is geen vriendschap.'
'Juul, ik, ik heb je echt gemist.'
Ik pak haar ijskoude handen vast, maar ze trekt ze razendsnel terug.
'Ja, ja, dat zal wel. Je zit zo op je roze wolk nu je eindelijk je Daan hebt dat je me niet gaat vertellen dat je überhaupt aan me hebt gedacht. Maar is prima hoor, ik begrijp het wel. Nu wel. Nu heb ik je ook niet nodig. Joost is geweldig. Alleen die rotkinderen van hem. Vermoeiend. Dan heeft de één weer een slecht tentamen gemaakt, dan is de ander weer niet aan het eten. Tieners van tegenwoordig.'
Juul staat op om meer suiker te halen en ik kijk haar vermagerde lijf na. Ze is zeker vijf kilo kwijt als het niet meer zijn. Ik moet dit rustig aanpakken. Ik weet nog hoe defensief ik in het begin was.
'Juul, dit gaat toch niet lang goed. Woont hij nog samen met zijn vrouw?'
Lees ook: Anna Karolina #96: Een nieuwe affaire
'Ja, natuurlijk. Moet er niet aan denken zo'n kerel voor mezelf te hebben. Als je zijn blik ziet als we samen zijn. Helemaal in de wolken. Dat ken je toch? Ik weet nog hoe jij urenlang kon doorzagen over die blik van Daan. Joost is precies zo. Hij zegt zich in jaren niet zo fijn gevoeld te hebben als met mij.'
Ik wil haar uitlachen maar het lijkt inderdaad een echo van de verhalen van toen Daan en ik net wat kregen. Dan klinkt er een ringtone.
'Daar zul je hem hebben.'
Juul pakt haar mobiel en schrikt.
'Shit, hij is hier.'
Wordt vervolgd.
Lees hier meer van Anna Karolina
