Anna Karolina #61: Gewetenloos
Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Haar leven met Daan kan eindelijk beginnen. Nu de buurvrouw nog vertellen dat ze naar hem kan fluiten. Maar dat verloopt niet helemaal naar Anna's zin.
'Oké, kunnen jullie nu alsjeblieft kappen met deze onzin. We weten alledrie wat de bedoeling is. Jij hebt deze man jarenlang voor de lol geneukt en daar komt nu, per direct, een eind aan.'
Lees ook: Anna Karolina #60: Op visite
Ik kijk naar Daan en verwacht een trotse glimlach, maar het enige wat ik zie is dat hij zich zit te verbijten om deze hele situatie.
'Ik weet wie jij bent, Anna. Jij bent het gevoelige kind dat verliefd is geworden op haar neukertje. Hoe zielig kan je zijn! Je hebt blijkbaar nooit de memo ontvangen met de regels voor het hebben van een affaire.'
'Pardon?'
'Niet verliefd worden is nummer één, schat. En jij bent er gewoon ingetrapt. Denk je nou echt dat deze man ooit genoeg heeft aan één vrouw? Kijk, ik vind het prima. Ik heb niet eens zin in een relatie. En ja, ik weet al jaren dat hij met jou gaat. Dat hij eerst contact met jou zocht en als jij niet kon pas met mij. Het maakt mij niet uit. Ik hoef niks meer van hem dan af en toe een lekkere beurt.'
'Hou je mond!'
Ik kan mijn stem niet meer beheersen en schreeuw het uit.
'Anna, kom.'
Daan pakt mijn hand en ik zie medelijden in zijn ogen. Ik heb duizend vragen, maar ik zak nog liever door de grond dan ze te stellen in de aanwezigheid van deze gevoelloze vrouw.
'Hoe kan je zo zijn? Ik weet dat ik ook met hem omging toen hij nog een relatie had, maar ik voelde me tenminste schuldig. Ergens wist ik dat het verkeerd was. Het deed pijn. En dat ik verliefd op hem ben geworden, vind ik juist een zegen. Ik heb gevoel. Maar jij! Jij ziet het als een soort lichamelijke onderhoudsbeurt. Jij spoort niet.'
'Weet je wat, ga jij je romantische geblaat maar aan iemand anders ophangen. Trouwens, Daan kwam naar mij toe. Dus blijkbaar vond hij het geen probleem.'
'Daan, ik wil weg. Nu.'
We lopen zwijgend haar huis uit en knallen een paar tellen later onze voordeur achter ons dicht.
'Anna, zeg iets.'
'Ik voel me smerig, goor, vies.'
Daan pakt me vast en begint me te wiegen in zijn armen. Ik begin te prevelen door mijn tranen heen.
'Waarom zou je een ander willen als je liefde hebt gevonden? Vanaf dag één dat we elkaar hebben ontmoet vertelde je al hoe ongelukkig je was. En dat het leven en de liefde niet waren wat je ervan had verwacht. Was dat alleen maar om me in te palmen? Het heeft namelijk gewerkt. Daarom vond ik het geoorloofd om met je af te spreken en onze hele affaire te beginnen. Ik voelde hetzelfde. Teleurstelling in wat het leven tot nu toe had gebracht. Laten we wel wezen: iedereen hoopt de ware te vinden met alle bullshit die daarbij hoort. De grootste cynicus die op liefde afgeeft, hoopt er stiekem wel op. Ik weet het zeker.'
Lees ook: Anna Karolina #59: De mindfuck
'Anna, toe nou. Waarom maak je het jezelf zo moeilijk?'
'Ik heb tegen mezelf gezegd dat het goed was wat we deden, omdat wij er gelukkiger door werden. Maar dat was voordat ik erachter kwam dat je naast mij gerust met een ander dan Claudia het bed in dook. Iemand waar je totaal geen gevoel bij hebt. Ik snap dat niet. Alsjeblieft, leg het me uit.'
'Laat me even nadenken, Anna. Ik heb hier niet één twee drie een antwoord op.'
'Ik ben verliefd op je geworden , maar dat ben jij dus nooit op mij geweest. Verliefde mensen neuken niet met anderen.'
Het blijft angstvallig stil.
Wordt vervolgd.
Lees hier meer van Anna Karolina.
