Deel 5: In de aanbieding
Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Zo is ze verliefd op Daan, maar er is één probleem: Daan heeft een vriendin.
Een kort jurkje lijkt me de beste keuze. Juul heeft bedacht dat we het mannelijk aanbod weer eens moeten checken. Zij, omdat ze wil kijken of ze écht haar lieve Peter van de hand wil doen, en ik, omdat ze me ertoe heeft gedwongen. Het liefst blijf ik met een dikke trui en slobbersokken aan op de bank hangen en wachten op bericht van Daan. Maar ik doe alles liever dan aan haar opbiechten dat ik na de laatste break-up met Daan weer terug ben bij af.
Ik kies een kort, rood geval. Ergens las ik dat als je twijfelt, je altijd voor rood moet gaan. Nu is twijfel een understatement vanavond. Een paniekaanval komt meer in de buurt. Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst écht op stap ben geweest. Ik moet dan ook net doen alsof de mannen me interesseren, terwijl ik nú al weet dat ik vaker dan normaal naar het toilet zal gaan om mijn telefoon te checken, in de hoop dat Daan een bericht heeft gestuurd.
De bel. Ik laat Julia binnen. In een goudkleurige mini-jurk paradeert ze mijn huis in.
‘Ben je er klaar voor schat?’
We zijn te overdressed voor mijn vaste hang-out, maar daar zijn we in ieder geval wel verzekerd van gratis drankjes, barmannen die me kennen en de sociale controle die ik juist vanavond nodig heb. Onderweg naar de kroeg kan ik de gedachte aan Daan niet van me afzetten, maar bij het binnenstappen valt alles van me af. De muziek staat hard, de gasten lijken het naar hun zin te hebben en ik volg de wulpse heupen van Julia richting de bar. Binnen no time krijgen we drankjes aangeboden van Joost, de barman die overdag de lekkerste latte weet te maken. Vanavond is het een vissenkom gevuld met drank.
‘Welkom op de singlesmarkt.’ Julia maakt een proostende beweging met haar gin-tonic. ‘Die Joost is best een lekker ding Anna, waarom ga je daar niet voor?’
‘Nee joh, gek. Niet mijn type.’
‘Te lief zeker. Je weet dat je op foute mannen valt hè? Die Daan was toch ook echt klootzak numero uno.’
Ik weet me geen houding te geven en zeg dat ik naar het toilet moet. Gelukkig staat er geen rij en kan ik meteen doorlopen. Ik kijk in mijn tas en zie een blauw lichtje knipperen: ‘Sorry schatje, was druk. Ben tweede week van december weer terug in NL. Ik had je toch verteld dat ik drie weken wegging met de mannen? Denk aan je. X.’
Ik verstar. Drie weken weg met de mannen? Nee, daar weet ik niks van. Hoezo weg? Waarheen? Ik voel me ineens een dom wicht die in de wachtstand staat. Ik zie wel hoe de mannen kijken als ik ergens binnenkom, maar ik negeer het omdat mijn hart aan Daan toebehoort. Maar gezien zijn bericht kan hij heel goed zonder mij. Ik krijg ineens een fuck it-gevoel en heb zin om met volle teugen van deze avond, mijn leven en mijn vrouw-zijn te genieten. Daan is pas over drie weken terug en dat geeft vrij spel. Ik betreed het speelveld weer en zie tot mijn schrik Julia met Joost, in een innige omhelzing.
‘Hi, lady in red.’
Serieus? Komen deze woorden echt uit iemands mond? Ik wil doorlopen, maar draai me om en zie een gulzige blik, die me doet denken aan de blik van Daan.
‘Boris, aangenaam.’
Deze man is aantrekkelijk en ik heb een doel: Daan vanavond vergeten. Ik schud zijn krachtige hand en voel een aangename rilling.
‘Anna.’
Wordt vervolgd...
Lees hier deel 1: Daan en de legoblokjesseks
Lees hier deel 2: een donzen dekbed in de zomer
Lees hier deel 3: gedaan met Daan
Lees hier deel 4: het bouwpakket
