Anna Karolina #186: Damirs reactie
Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Damir moet weten dat Anna zwanger is, vindt Julia. Eenmaal aangekomen bij zijn huis staat er een verrassing op haar te wachten.
Julia trilt als ze op de deurbel drukt. Niet van de kou, maar van de spanning om Damir weer onder ogen te komen. Om hem het nieuws te gaan brengen dat hij de mogelijke vader is van Anna's kind. Als hij uit het raam kijkt en ziet dat zij het is, zal hij waarschijnlijk de deur niet eens open doen. Al haar verzonden berichten heeft hij ook allemaal onbeantwoord gelaten. Ongelezen zelfs.
Lees ook: Anna Karolina #185: De bff is terug
Julia pakt nog even haar handspiegel uit de tas en kijkt erin. Wekenlang clean heeft haar wel goed gedaan. Ze ziet eindelijk een blik weerspiegelt dat haar herinnert aan haar vroegere ik. Avontuurlijk, vrijgevochten, eigenwijs en vooral loyaal. Ze moet deze donkere periode goed afsluiten. Ze moet afrekenen met de spoken uit haar verleden. Joost is er één van, maar daar is ze al aardig overheen. Damir is een ander verhaal. Wat haar eigen gevoel betreft is het zo klaar als een klontje. Het is over, of is eigenlijk nooit echt aan geweest. Maar het geluk van Anna staat op het spel en daar voelt Julia zeker verantwoordelijkheid voor. Als ze wil dat het tussen haar en Anna weer wordt zoals vroeger, moet ze ervoor zorgen dat Damir en Anna samenkomen. Punt uit. Ze schrikt op van de zware deur die met een ruk opengetrokken wordt.
'Hey, jij bent niet van de bezorgservice.'
Julia kijkt in de grote donkere ogen van een tengere brunette met zeemeerminnenhaar. Het mens draagt slechts een witte onderbroek en een hemdje waar haar duidelijk harde tepels doorheen schijnen.
'Ik zoek Damir.'
'En jij bent?'
'Julia.'
Brutaal wordt de deur weer dichtgesmeten en Julia hoort de kleine, snelle stapjes van het vrouwtje over de marmeren vloer galmen. Het duurt een paar tellen en Julia ademt diep in en uit. Dan opent de deur zich weer en kijkt ze in de warrige kop van Damir. Zijn blik staat op onweer en aan zijn houding is duidelijk te zien dat hij slechts een paar tellen heeft, voordat de deur voor altijd in haar gezicht wordt geknald. Hij opent zijn mond, maar Julia is hem voor:
'Je moet naar Anna. Ze ...'
'Anna en ik bestaan niet meer. Wanneer dringt dat tot je door? Anna is getrouwd. En zoals je ziet ben ik ook doorgegaan.'
Hij doet een poging om stoer te kijken, maar Julia ziet dat hij duidelijk liegt en een muur op heeft getrokken.
'Je hebt geen idee hè? Je denkt alles zo door te hebben. Wat doe je met dat mens? Weet zij überhaupt van Anna's bestaan af?'
'Wat valt er te weten. Ga alsjeblieft weg Julia en laat me met rust. Dit alles heeft me al genoeg energie gekost.'
Hij drukt de deur toe.
'Nee, stop.'
Julia plaatst uit reflex haar voet naar voren en grijpt de deur bij de klink.
'Damir, ze is zwanger.'
Even lijkt de tijd stil te staan. De deur blijft op zijn plek, Julia houdt haar adem in. Damir blijft onzichtbaar in de duisternis van het huis. En dan een harde brul.
'Verdomme.'
De deur zwaait weer wagenwijd open en de anonieme brunette kijkt Julia woedend aan.
'Wat is hier aan de hand? Wie ben jij? Ben jij Anna?'
Lees ook: Anna Karolina #184: Daan en zijn grote mond
Julia ziet hoe Damir tegen de muur door zijn knieën gaat en zijn hoofd in zijn grote klauwen laat hangen.
'Misschien kunnen we beter beginnen met wie jij bent?'
'Isabella is mijn naam, en als je aan hem komt, kom je aan mij.'
'Isabella, laat ons.'
Damir staat weer op en maakt met zijn ogen duidelijk dat ze weg moet.
'Weet je het zeker?'
'Ja.'
Isabella werpt Julia nog een dreigende blik toe en huppelt nu naar boven. Damir maakt een 'kom binnen' gebaar en met langzame, onzekere stappen wandelt Julia het huis in.
Wordt vervolgd.
Lees hier meer van Anna Karolina.
