Anna Karolina #127: Natuurtalent
Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Anna's plan om Daan alles op te biechten over Damir, mondt uit in reeks leugens. Zal hij haar geloven?
'Weet je wat, dan bellen we Juul toch even.'
Het zweet breekt me uit.
'Doe maar.'
Lees ook: Anna Karolina #126: Dubbelleven
Ik reik Daan mijn mobiel aan en hoop met mijn bluf de situatie te sussen. Tot mijn verbazing pakt hij de telefoon en begint te zoeken naar haar nummer.
'Hé, Juul, Daan hier. Stoor ik?'
Ik weet niet hoe snel ik het toestel uit zijn handen moet rukken.
'Hou op Daan. Dit is iets tussen ons.'
'O ja?'
'Ja!'
Daan zakt in elkaar op de bank en laat zijn hoofd hangen.
'Weet je wat, misschien wordt het ook tijd dat ik eerlijk ben.'
'Je maakt me bang Daan.'
'Luister, er is niks gebeurd tussen mij en Liv. Echt niet. Nou ja, één onschuldige knuffel, maar dat was alleen omdat we een deal hadden binnengehaald. En ja, ik voelde wel wat, weet ik veel wat dat was, en ik heb zelfs even getwijfeld of ik haar zou zoenen. Toen heeft die gast van jou die stomme foto genomen. Ik snap nog steeds niet hoe hij wist wie en waar ik was. Maar geloof me Anna, er is verder echt niks aan de hand.'
De oude ik zou instant woedend op hem worden, puur om het feit dat-ie eraan denkt iets met dat grietje te doen. Vreemd genoeg vind ik er nu berusting in dat ook Daan niet helemaal zuiver is. Alsof ik mijn promiscue gedrag goed kan praten voor mezelf.
'Ik geloof je, want ik wil geloven dat onze liefde echt is, en dat wat jij met Claudia had niet te vergelijken is met wat wij hebben. Maar dit soort klotedingen voeden die onrust en twijfel. Begrijp je dat?'
'Ja, dat snap ik wel. Maar dan zijn we er nog niet. Anna, alsjeblieft, vertel het me eerlijk. Hoe kom je aan die plekken?'
Lees ook: Anna Karolina #125: De nieuwe verslaving
'Ik ben gevallen, dat is alles.'
'Ben je nou aan het huilen, Anna?'
Ik draai me weg en haat mezelf om mijn toneelspel.
'Schatje toch. Kom hier. Je trilt helemaal.'
Ik laat al mijn emoties de vrije loop en schok van het janken. Ik herinner me de tijd dat ik alles, maar dan ook alles voor hem zou doen. You name it. Dat ik ooit op het punt zou komen dat ik glashard in zijn gezicht zou liegen over mijn nieuwe verlangen naar een ander was ondenkbaar.
'Ik ga naar bed. Ik heb morgenochtend mijn afspraak bij Touch up.'
'Gelijk heb je.'
Daan geeft me een pets op mijn billen terwijl ik naar boven loop. Mijn onderbuik tintelt en de gedachte aan Damir dringt zich aan me op. Alsof vanaf nu iedere aanraking een vergelijking tewee brengt tussen de twee mannen in mijn leven. Dat verklaart ook ineens de passie die ik altijd in de ogen van Daan zag toen hij nog met Claudia was. Zijn leven met haar was zijn stabiele factor, zijn rust, zijn leven van alledag. Binnen dat leven was ik zijn zin, zijn genot en zijn manier om de sleur van de routine nieuw leven in te blazen. Ik stond op een voetstuk, ik was een eiland. Een korte hete vakantie, waarna hij helemaal opgeladen en vrolijk terug in bed kon kruipen met Claudia.
Die keren dat ik zo veel pijn voelde toen hij zei dat hij nog steeds seks had met haar. Ik verbaasde me er toentertijd om dat hij überhaupt opgewonden werd van haar. Nu snap ik het als geen ander. Ik kan niet wachten om zo tegen het warme, veilige lijf van mijn Daan aan te kroelen, maar met gierende zenuwen door heel mijn lijf vraag ik me tegelijkertijd af wanneer ik weer iets hoor van Damir. Stel dat het de laatste keer was, dat-ie me beu is nu hij me heeft, nu de prooi al in handen is. Met al deze vermoeiende gedachten val ik in een diepe slaap en half in dromenland besef ik dat ik vergeten ben mijn wekker te zetten.
Wordt vervolgd.
Lees hier meer van Anna Karolina.
