Deel 7: De date
Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Zo is ze verliefd op Daan, maar er is één probleem: Daan heeft een vriendin.
Het is kwart voor acht - de afgesproken tijd - en ik wiebel op mijn hakken. De zenuwen dansen net zo hard door mijn lijf als Juul op haar eerste en laatste pilletje op Ibiza. Ze heeft al vier keer gebeld om ervoor te zorgen dat ik wel ga.
Voor het eerst in tijden heb ik geen idee waar deze avond toe kan leiden. Met Daan was het bij binnenkomt meteen vuurwerk, nu moet ik beginnen vanaf het nulpunt. Praatje maken, lachen, geïnteresseerd doen, onzeker zijn of hij mij wel mooi en leuk vindt: al dat soort gedoe. Ik word al moe bij het idee. Niet zeiken Anna, grijp het leven bij de ballen - of in ieder geval die lekkere Boris. Mijn onderbewustzijn geeft me een vette knipoog en ik glimlach flauwtjes terug. Ja, ik heb me uit voorzorg geschoren, ingesmeerd met een heerlijke olie, en ja, ook down under ziet alles er strak en glad uit.
Boris belt precies op het afgesproken tijdstip aan. Wow, dat is nieuw. Bij Daan was het iedere keer nog maar zien of onze sexy nacht wel door zou gaan. Negen van de tien keer kreeg ik een paar minuten voor tijd de vraag of het niet een uurtje later kon.
Ik loop naar de deur en probeer me voor de geest te halen hoe hij er ook alweer uitzag. Ik ben blij verrast, als ik de hunk zie die ik er in mijn hoofd van had gemaakt. Boris lacht breeduit naar me en Daan neemt gelukkig het hazenpad uit mijn gedachten.
‘Wat zie je er mooi uit. Kom, het is tien minuutjes rijden.’
Boris geeft me een kus op mijn wang en ik voel de warmte van zijn lange, brede lijf. Zijn baardje kriebelt een beetje. Even maak ik me nu al zorgen over de reactie van mijn gevoelige huid, mocht ik besluiten later heftig met hem te gaan zoenen. Ik voel me verlegen, maar stiekem voelt dat heel fijn.
‘Heb je er zin in? Ze hebben heerlijke kreeft.’
Ik glunder en ben blij dat ik voor mijn strakke zwarte jurkje heb gekozen, dat nergens misstaat. Kreeft, dat klinkt chic. De wit beklede tafeltjes kijken ons uitnodigend aan. Met Daan zat uit eten gaan er niet in. Stel dat iemand die hem of haar kende ons zou zien. Nee, dat was uit den boze. Onze ‘liefde’ kon alleen achter de coulissen plaatsvinden. Nu besef ik pas hoezeer ik dit gevoel van samenzijn heb gemist.
Ik zie een twinkeling in de lichtgrijze ogen tegenover me, die maar één ding kan betekenen: hij vindt me leuk. Of het kaarslicht weerkaatst in zijn pupillen, dat kan ook. Maar ik gok liever op het eerste.
Het eten smaakt heerlijk en we praten aan één stuk door. We besluiten het af te ronden met een likeurtje.
‘Mag ik naast je komen zitten?’ Ik knik.
Het restaurant is nu aardig leeg en het voelt alsof alleen hij en ik bestaan. Ik weet dat dit hét moment is. Uitslag of geen uitslag: ik wil deze man. Nú. Hij buigt voorover en heel langzaam voel ik zijn lippen op de mijne. Bedwelmd door de wijn en de likeur geef ik me over aan dit hemelse moment. Hij smaakt kruidig, mannelijk en veelbelovend. De kus wordt steeds heftiger, gretiger en ik pers mijn lijf tegen het zijne.
‘Je trilt.’ ‘Hè, wat?’ stamel ik.
‘Je tas trilt. Volgens mij heeft iemand je nodig.’
Hij kijkt me glazig aan en voor even ontwaak ik uit de roes. Ik kijk in mijn tas en zie vier letters die me de adem benemen.
Daan.
Wordt vervolgd...
Lees hier deel 1: Daan en de legoblokjesseks
Lees hier deel 2: een donzen dekbed in de zomer
Lees hier deel 3: gedaan met Daan
Lees hier deel 4: het bouwpakket
Lees hier deel 5: In de aanbieding
Lees hier deel 6: Vodka en het rode jurkje
