Anna Karolina #95: De omgekeerde wereld
Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Deze week besluit Anna om de verwaterde vriendschap met Julia weer nieuw leven in te blazen.
'Lieverd, ik moet vandaag na het werk nog even ergens langs. Ik weet nog niet precies hoe laat ik thuis ben.'
Ik rol me om en ga rechtop zitten.
Lees ook: Anna Karolina #94: De nieuwe fase
'Hè bah, echt? Waar ga je naartoe dan? Ik dacht mijn lekkere gehaktballen te maken. Je weet wel, waar je zo dol op bent.'
'Wat zeg je?'
Ik herhaal mijn woorden.
'Wat lief schatje, maar ik moet echt even langs kantoor. Ik moet nog wat bespreken voor morgen. We hebben een presentatie die echt nog wat werk nodig heeft. Twee uurtjes max denk ik.'
'O, oké.'
'Ik haal anders onderweg wat te eten voor ons. Eten we de ballen morgen.'
Met een warrige, haastige blik en nat druppend haar komt Daan de slaapkamer weer in. Hij kleedt zich snel aan, spuit parfum op en na een lieve kus op mijn voorhoofd is-ie weg. Ik moet er nog aan wennen, aan de nieuwe routine van ons. Het liefst lig ik de hele dag met hem in bed, maar onze wittebroodsweken zijn nu blijkbaar toch echt voorbij. Dit is het echte leven. Ons leven. Ik glimlach. Buiten het feit dat ik baal van vanavond heb ik me nog nooit zo gelukkig en op mijn plek gevoeld. Ik ben eindelijk thuis. Echt thuis. Ik stap het bed uit en ga onder de warme douche staan.
Een hele dag voor mezelf. Wat zal ik eens doen? Na al het gedoe van de afgelopen maanden en de verhuizing is het niet zo gek dat mijn baas mijn contract niet heeft verlengd. Maar goed ook. Ik ben toe aan een leuke nieuwe job. Daan is zo lief en attent om me zonder morren financieel te steunen voor the time being, maar dat doelloos rondhangen is maar even leuk. Zonder Daan is er geen reet aan thuis.
Lees ook: Anna Karolina #93: Het trio
Dus, plan voor vandaag: vacatures uitpluizen, mijn zakelijke profiel updaten, CV opkrikken, en misschien wordt het ook eens tijd om Juul weer te bellen. Ik bedenk me dat ik een vreselijke vriendin ben geweest de afgelopen tijd. Ons laatste gesprek was maanden geleden. Ik twijfel zelfs of ze wel weet dat ik verhuisd ben. We waren jarenlang onafscheidelijk en nu heb ik geen idee waar ze mee bezig is. Na dat kleine akkefietje in de kroeg laatst is het nooit meer zoals vroeger geweest tussen ons. Ik kies haar nummer. Een gek muziekje klinkt in mijn oren.
Dit nummer is niet meer in gebruik.
‘Hè, hoe kan dat nou’ mompel ik in mezelf. Ik kleed me snel aan en besluit mijn plannen voor vandaag uit te stellen naar morgen. Ik knal de deur achter me dicht en huppel naar mijn fiets.
'Fuck!'
Ik voel in mijn lege jaszak. Sleutels vergeten! Lekker handig Anna. Zo kan ik niet op de fiets en zo kom ik ook ons huis niet meer in. Verdomme. Daan is ook nog eens later vandaag. Ik vervloek mijn onhandige actie en zet de pas erin. Als ik een beetje doorloop ben ik binnen een kwartier bij Juul. Ik pak mijn telefoon en begin te typen:
Schat, ik heb per ongeluk mijn sleutels thuis laten liggen. Hoe laat denk je er te zijn vanavond? Kus
Ik hoop dat Daan mijn bericht op tijd leest. Wacht. Anders ga ik na Juul wel gewoon langs zijn kantoor. Ja joh, doe ik dat. Probleem opgelost.
Ik voel het zweet over mijn rug lopen en na ruim twintig minuten heb ik mijn bestemming bereikt. Een ongeïnteresseerd type staat leunend tegen het kassablok op haar mobiel te staren.
'Hi, is Julia vandaag aan het werk?'
'Wie?'
Wordt vervolgd.
Lees hier meer van Anna Karolina
