Anna Karolina #134: Werktrip of seksdate?
Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Ze verzint een smoes om weg te komen bij Daan, om met Damir te zijn. Het schuldgevoel tegenover Daan neemt haar over, maar het verlangen naar Damir ook. Hoe gaat ze dit aanpakken?
De verdere reis doe ik alsof ik slaap. De wetenschap dat Damir in hetzelfde toestel zit en ik niet bij hem kan zijn, is ondraaglijk. Mijn heftige orgasme van zonet heeft alleen maar meer honger en verlangen gecreëerd. Onvervuld en leeg voelt het. Wat een drama is dit. Een affaire vereist juist dat je twee werelden gescheiden houdt, maar dat is nu dus onmogelijk. De twee lijnen, twee levens en de twee verschillende Anna's zijn door deze reis in elkaars vaarwater gekomen.
Lees ook: Anna Karolina #133: Vierde rij rechts
Na ruim drie uur onrust zet het toestel eindelijk zijn daling in.
'Wakker worden slaapkop. We zijn er!'
Ik kijk uit het raampje en dan naar Daan. Hij lijkt op een kleine jongen die voor het eerst op kamp gaat en het aanzicht vertedert me. Damir mag natuurlijk straks als eerste het vliegtuig verlaten en mijn hart begint harder te kloppen bij het idee hoe hij straks alleen door de gangen van het vliegveld flaneert. Of nog erger: alleen door de sprookjesachtige nauwe steegjes terwijl ik vanavond in een meeting zit. Mijn angst om Damir kwijt te raken is gekomen op het moment dat ik mijn lijf en hart heb geopend voor deze duistere en sexy vreemdeling. Ik ben bang dat hij snel uitgekeken op mij raakt en het idee alleen al laat waanzin achter in mijn hoofd.
Verward blijf ik rondkijken op het vliegveld terwijl we ons richting de bagageband begeven. Natuurlijk is hij nergens te bekennen. Damir is van het soort dat precies weet hoe het als een geest moet verdwijnen.
'En, ga je nog denk je? Naar de meeting?'
'Ja, natuurlijk ga ik.'
'Nee, ja, snap ik. Dus je voelt je weer helemaal de oude?'
'Ik denk dat als ik eerst een warme douche neem, ik me vast weer lekker ga voelen.'
'Okay, laat me weten wanneer je klaar bent straks. Dan ga ik alvast wat leuke restaurants bekijken voor vanavond. Hoe laat denk je ongeveer?'
'Daan, lieverd, ik denk dat we na de meeting met het hele In Touch team gaan eten. Je moet niet vergeten dat ik hier voor werk ben. Laten we afspreken dat ik je voor het slapen bel en dan kijken we wel wat we voor morgen kunnen afspreken. Misschien ben ik wel de hele dag bezig met de shoot.'
Daan kijkt ietwat teleurgesteld. Schuldgevoel bekruipt me. Eenmaal door de douane voel ik mijn toestel trillen in mijn tas en gelukkig gaat ook het mobiel van Daan tekeer nu we eindelijk weer bereik hebben.
'Ik moet even het kantoor bellen schat.'
Ik knik met een glimlach naar Daan en gris mijn mobiel uit de tas.
Ben onderweg naar het hotel. Suite 9. Kom zo snel je kan. We zijn voor vandaag zeker nog niet klaar. D.
Vlinders fladderen uit mijn lijf en ik voel me gelijk levendig en gelukkig, wat totaal haaks staat op de huidige situatie.
Ik kom eraan. Zin in je, typ ik snel terug. Daarna beluister ik mijn voicemail.
'Anna, Lorraine hier, luister we hebben een probleem. Het mannelijke model heeft net met maagklachten last minute afgezegd. Aan jou de taak om zo snel mogelijk een vervangend model te vinden. Stel ons niet teleur. Alle modellenbureaus zijn al dicht, dus wat mijn betreft pluk je iemand van de straat. De meeting is verschoven naar morgenochtend dus je hebt alleen vandaag nog om iemand te vinden. Laat me weten als je beet hebt. Succes!'
Lees ook: Anna Karolina #132: Twee mannen, één vliegtuig
Een passend model voor een foto serie met een Duizend-en-één-nacht-sfeer? Piece of cake, zou ik zeggen. Welgeteld een klein half uur later, na een geveinsd lief afscheid met Daan, klop ik drie keer op zijn kamerdeur. Ik hoor zijn voetstappen, mijn lijf rilt en na een enkele tel sta ik oog in oog met mijn verslaving.
'We hebben de hele nacht.'
'Kom dan maar snel binnen. We hebben geen minuut te verspillen.'
Wordt vervolgd...
Lees hier meer van Anna Karolina.
