Anna Karolina #126: Dubbelleven
Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Damir heeft Anna's leven helemaal op z'n kop gezet. Het is tijd om naar huis te gaan, naar Daan. Zal ze hem alles vertellen?
En zo voelt het precies. Alsof ik een nieuwe rol heb aangenomen. Alsof ik zonet een muntje heb opgegooid en ben veranderd in een vrouw met een dubbelleven. Geen idee over wat voor magie Damir beschikt, maar hij heeft mijn hele werkelijkheid en daarmee al mijn overtuigingen over de liefde, aan het wankelen gebracht.
Lees ook: Anna Karolina #125: De nieuwe verslaving
Ik ben onderweg naar huis, naar Daan en het voelt ineens niet meer als een plek waar ik graag naartoe wil. Normaal gesproken kan ik niet wachten om bij hem thuis te komen, maar nu hangen er donkere donderwolken boven het huis. Het is voor het eerst dat ik hoop dat-ie er niet is.
Vandaag zou ik met een verklaring komen voor de eerste nacht met Damir. De nacht waarvan ik dacht dat er nooit een vervolg op zou komen. Het zou een moeilijk gesprek worden en er zou niks anders op zitten dan alles op te biechten. Maar nu is alles anders en lijken mijn bedachte woorden argumenten voor onbelangrijk oud nieuws. Die eerste keer telt wat mij betreft niet eens. Dat was één grote, dronken fout. Maar wat zich zonet afgespeeld heeft, dat was bewust! Ik schrik van hoe snel een mens kan veranderen, binnen een paar uur tijd, en begin me af te vragen hoe je ooit iemand kan kennen, als je al zo van jezelf versteld kan staan.
En daar ga ik, ik knip gewoonweg met mijn vingers en zet me schrap voor de confrontatie met Daan. Mijn brein heeft op onverklaarbare wijze een soort upgrade gehad en is zich ineens bewust van het vereiste liegen, onschuldig kijken en doen alsof er niks aan de hand is, om te zorgen dat alles overeind blijft.
'Anna, daar ben je eindelijk. Waar zat je verdomme? Ik zit al ruim een uur op je te wachten.'
Ik kijk in de ogen van de man waar ik van hou, maar waar ik totaal niet meer zeker van ben.
'Sorry schat.' Ik leg mijn tas rustig weg en loop richting hem om een kus op zijn lippen te planten.
'Ho ho, waar denk je mee bezig te zijn?' Hij duwt me weg.
'Leg jij eerst maar even uit hoe je aan die blauwe plekken komt en waar je vandaag ook nog eens zo lang mee bezig bent geweest.'
Lees ook: Anna Karolina #124: De tweede keer
'Mag ik eerst wat eten misschien? Ik ben de hele dag op pad geweest.'
'Op pad. Met wie?'
'Mijn hemel, wat is er met jou aan de hand? Doe even gezellig zeg. Je bent de laatste tijd zo vaak weggeweest en nu ben ik iets aan de late kant en ben ik ineens the bad guy?'
'Slim hoor, gewoon lekker omdraaien die hap. Anna, ik vraag het je voor de laatste keer. Hoe kom je aan die blauwe plekken? En hou me niet voor de gek. We zouden vandaag praten over wat er is gebeurd en je draait er gewoon omheen. Het zou me niks verbazen als het iets te maken heeft met die foute gast die op mijn werk verscheen?'
Daan verheft zijn stem en zijn dreigende blik maakt me bang. Niet voor hem, maar om hem te verliezen. We hebben eerder ruzie gehad, maar dit voelt anders. Dit is menens en ik ben er toch iets minder goed op voorbereid dan verwacht.
Het is mijn laatste kans op een eerlijk leven samen. Dit is het moment. Ik doe mijn lippen van elkaar en tot mijn eigen verdriet vloeit de reeks leugens uit mijn mond.
'Wie? Damir? Doe eens even normaal. Ik heb je gezegd dat ie achter Juul aan zat.'
Wordt vervolgd.
Lees hier meer van Anna Karolina.
