Anna Karolina #35: Onder arrest
Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Zo is ze verliefd op Daan, maar er is één probleem: Daan heeft een vriendin.
Onder begeleiding van gejuich en geklap landt het toestel op het hete Spaanse land. Natuurlijk kan ik niet écht vluchten voor Daan en al het gedoe. Maar even helemaal focussen op mezelf kan niet anders dan goed voor me zijn.
Lees ook: Deel 34: De zonnige uitvlucht
Ik neem een taxi en binnen een half uur stap ik uit bij mijn hotel. Ik gris een kort rokje en een gehaakt topje uit mijn koffer, doe daaronder mijn gloednieuwe koraalkleurige bikini, smeer wat zonnebrand op mijn huid en stap op mijn slippers de straat op. Ik ben dezelfde Anna, maar dan de luchtige, lichtere versie.
Ik neem de drukke route naar de bushalte. Het strand roept. Het strandbriesje, de zon, mooie mensen, vrolijke housebeats en gegrilde inktvis met vers citroensap zijn de ingrediënten voor een perfecte middag. Ik sip van een gekoelde witte wijn en denk aan niets, helemaal niets. Mijn hoofd is leeg en alleen een gelukzalige grijns siert mijn gezicht. Ik moet er belachelijk uitzien, maar dat kan me niet schelen. Ondertussen verstuur ik wat berichten naar wat kennissen die vaak op het eiland vertoeven, in de wetenschap dat er zeker een paar zullen reageren. Overdag is het heerlijk alleen zijn, maar de nacht op Ibiza moet gedeeld worden.
Voor het nemen van mijn laatste slok trilt mijn telefoon al en zie ik vier berichten binnenkomen van Tessa, een oud buurmeisje dat de helft van het jaar op het eiland te vinden is en een eigen galerie runt op het eiland. Vanavond is er een opening, van een expositie van een jonge Spaanse fotograaf. Dat betekent champagne, hoge hakken en flirtende blikken. Precies waar ik zin in heb op mijn eerste avond.
Na een paar uur ben ik terug in mijn hotelkamer. Ik douche me en hijs me in een loeistrak zwart jurkje. Nog wat knalrode lippenstift op mijn lippen en hup, de straat op!
‘Babe! Oh my god, zo fijn om je weer te zien!’
Lees ook: Deel 33: Dubbel bedrog
Tessa geeft me een stevige omhelzing en ik kan mijn ogen niet van haar stralende verschijning afhouden. We ratelen als bezetenen door elkaar, totdat ons gesprek verstoord wordt door een kabaal dat van buiten lijkt te komen.
‘Kom!’
Tessa sleurt me naar buiten. Ik struikel bijna over mijn hoge hakken.
‘Kijk! Oh la la, die dansers zijn de crème de la crème. Die ronden altijd hun rondje promotiewerk hier om de hoek af. Je kijkt je ogen uit.’
Ik zie een stoet mannen een vrouwen die zó uit een catalogus weggelopen zijn. Foute, maar o zo lekkere types. Verkleed als een geil politiecorps lopen de mannen en vrouwen onze kant op.
‘Wat is dit erg!’
Ik bulder van het lachen en neem een flinke slok van mijn champagne.
En dan tuur ik naar het einde van de stoet. Ineens kijk ik in de ogen van de vaandeldrager, die slechts gekleed in een slip, hoge laarzen en een politiepet mij een knipoog en een slinks lachje lijkt te geven.
‘Ken je hem?’
‘Gek, hoe dan? Ik ben hier toch net!’
‘Nou, hij lacht wel naar je.’
Ik giechel Tessa’s opmerking weg en sprint naar de galerie om te schuilen voor de foute adonis, die nu toch echt mijn kant op lijkt te stappen.
‘You are under arrest.’
Te laat. Ik hoor de meest foute openingszin in jaren en ik weet dat dit compleet uit de hand gaat lopen.
Wordt vervolgd.
