Marloes: 'Ik zie meteen dat we te maken hebben met een crisissituatie'
Marloes is nu 12 maanden moeder van Kiki. Mama zijn blijkt fantastisch, doodeng, zwaar, hilarisch en vol met plottwists. Voor &C schrijft ze over haar leven als moeder. Vandaag merkt Marloes dat niet iedereen de poep van Kiki zo makkelijk trekt.
Ik sta op het punt om te vertrekken naar mijn werk. Ik ben nog een beetje aan het rommelen op de badkamer als ik de oppas hoor constateren dat Kiki helemaal is doorgelekt. Een minuut later komt ze met Kiki, een meter voor zich uitgehouden, langs de badkamer gelopen. Kiki kijkt me in het voorbijgaan zeer onschuldig aan. Dat is altijd gevaarlijk, die onschuldige blik. Poeh, pittig begin van de dag voor de oppas. Ik heb nog wel even tijd, dus ik loop naar Kiki’s kamer om te helpen met verschonen.
Lees ook: Dreumesdingen #1: De moederfiets
Als ik binnenkom is het meteen duidelijk dat we te maken hebben met een crisissituatie. Op de grond ligt een romper met niet een vlekje poep, maar echt een lading kak. Zo eentje waar je eerst de kak vanaf moet scheppen voor hij de wasmachine in kan. Niet best. De oppas probeert intussen al kokhalzend de billen van Kiki schoon te krijgen met natte doekjes. Ik zie meteen dat alle natte doekjes van de wereld hier weinig verschil gaan maken. Ze moet in bad. Omdat de oppas het zichtbaar moeilijk heeft met de odeur van Kiki’s poep, neem ik het van haar over en zeg ik dat we Kiki beter even in bad kunnen doen.
Terwijl ik de ergste poep opruim, komt de oppas weer een beetje bij haar positieven en vraagt aan mij of ik dat dan niet ruik? Of ik wat ruik? De poep? Nee, eigenlijk niet. Ik ruik wel dat we niet in een veld lavendel staan, maar echt heel vies vind ik het niet. Kokhalzen is in ieder geval niet nodig. Fascinerend wel. Hoe je ‘vies-grenzen’ langzaam worden verlegd, of eigenlijk vervagen bij een kind. Drol in bad? Schep ik er fluitend uit. Poep op hand? Handen wassen en weer door. Stukken brood die Kiki al heeft herkauwd, laat ik gewoon in mijn mond stoppen (vindt ze een leuk spelletje) en slik ik nog door ook. En kots opruimen is even normaal geworden als het opruimen van gemorste melk bij de koffie.
Lees ook: Baby aan boord #49: Kiki wordt 1 jaar
Dit moet wel een bonuseigenschap zijn die je gratis krijgt bij onvoorwaardelijke liefde. Ik heb het namelijk ook bij mijn man, onvoorwaardelijke liefde. En dus vind ik van hem ook weinig dingen echt vies, terwijl hij op de vies-graad toch af en toe redelijk hoog scoort. Onze oppas zou in ieder geval van bepaalde acties van hem vast ook moeten kokhalzen…
Liefde maakt blind en liefde maakt dus ook reukloos. Het zorgt ervoor dat je geen enkel probleem hebt met je man op de wc en jezelf in diezelfde ruimte en dat je de luier van je kind verschoont en met een lach op je gezicht constateert dat de poep deze ronde behoorlijk zuur is. Vies is met een flinke portie liefde net een beetje minder vies. Ik vind dat mooi.
Lees hier meer van Marloes Berghege.
Marloes is even op vakantie, daarom lees je op andc.tv nu herhalingen van haar leukste columns.
