Marloes: 'ik ben zwanger van nummer twee!'
Marloes is nu 2 jaar moeder van Kiki. Mama zijn blijkt fantastisch, doodeng, zwaar, hilarisch en vol met plottwists. Voor &C schrijft ze over haar leven als moeder. Vandaag heeft Marloes een bijzondere mededeling.
Creatief insteken had gekund, maar ik ga voor de ouderwetse deur in huis: ik ben zwanger van nummer twee! We zijn ontzettend blij dat het ons weer gegund is en tot nu toe gaat alles goed met de baby.
Lees ook: Marloes: 'Naar bed gaan gaat voor Kiki gepaard met strijd en tranen'
Zoiets enorms geheim houden is niet helemaal mijn ding (random kennis: 'Hoe gaat het?' Ik: 'IK BEN ZWANGER!'), maar door tante corona ging dat bijna vanzelf. We hebben de intieme cirkel vanaf het prille begin ingelicht, maar ik kwam er door mijn zwangerschap pas achter hoe weinig mensen ik zie en spreek in deze tijd. Ik heb sommige mensen van het kantoor waar ik werk al zo lang niet meer gezien, dat ik me sterk begin af te vragen of er straks gewoon mensen zullen zijn die deze hele zwangerschap missen, simpelweg doordat we elkaar niet gezien hebben. Ligt niet geheel aan die andere mensen uiteraard, want pril zwanger vond ik niet helemaal het moment om corona op te lopen, dus ik heb nog een tandje bijgezet en ben vooral in en rondom het huis geweest. Met tot gevolg een giga corona-dip. Al die maanden die we al hebben gehad, was ik altijd positief en vond ik het ergens ontzettend gezellig met al die quality time en iedere week een paar keer thuis uit eten. Laat die zelf slingers ophangen maar aan ons over. Misschien komt die dip dan ook wel doordat ik een hele hoop van die slingers niet meer kan ophangen (lees: wijn, kaas, alles rauw). Maarrrr, daar komt natuurlijk wel een fokking grote slinger in 2021 voor terug. Het zullen de hormonen wel zijn. Blij dat ik die kaart weer mag trekken.
Meer thuis of niet, ik heb het niet voor iedereen verborgen kunnen houden. Vooral de buurt was al iets sneller op de hoogte. Je komt vandaag de dag gewoon niet meer zo makkelijk weg met 'ziek op bed'. Dan willen mensen graag alles weten: wat heb je dan? CORONA?! Moet ik me laten testen? Zeg je dan casual dat alles oké is, maar dat je gewoon even niet zo lekker bent? Dan triggert dat al snel het vermoeden van een zwangerschap, heb ik gemerkt.
Zelfs onze peuter prikte door ons heen. Ik maar denken dat Kiki weinig meekrijgt van de gesprekken die ik met mijn man in de keuken en 's avonds op de bank heb, blijkt ze gewoon olifantenoren te hebben en de notulen iedere avond uit te werken in haar ledikant. Ik verslikte me in mijn thee toen Kiki op een ochtend uit het niets eruit floepte 'mama baby in de buik, Kiki niet'. Later hoorde ik dat ze het blijde nieuws ook al op het kinderdagverblijf had verteld. Ongelofelijk. Tot zover dingen verborgen houden voor je kind.
Lees ook: Marloes: 'Ik krijg een bouwlamp op mijn gezicht en word bestudeerd'
De zwangerschapstest is inmiddels opgedroogd en ik heb meer dan genoeg verhalen om te delen over zwanger zijn van de tweede en hoe de peuter des huizes daarop reageert. Met een mandarijn onder haar trui bijvoorbeeld. En dan de hele tijd schreeuwen dat ze ook een baby in de buik heeft. En vergeet vooral ook niet die vraag of er in mijn borsten dan ook twee babies zitten. Aan hilariteit, ongemakkelijkheid en ook heel veel zoete momenten geen gebrek. De komende maanden dus volop zwangerschap columns gemixt met de gebruikelijke peuterverhalen. Stay tuned!
