Dreumesdingen #12: Opvoedlessen van NikkieTutorials
Marloes is nu 15 maanden moeder van Kiki. Mama zijn blijkt fantastisch, doodeng, zwaar, hilarisch en vol met plottwists. Voor &C schrijft ze over haar leven als moeder. Vandaag een column over Nikkie Tutorials en hoe zij en haar moeder een inspiratie zijn voor Marloes.
Ook ik keek vorige week het krachtige filmpje van Nikkie de Jager, aka Nikkie Tutorials, waarin zij laat weten transgender te zijn. Wat een powerhouse is die Nikkie, en wat een liefde voor haar moeder. En precies dat heeft mij aan het denken gezet. Nikkie en haar moeder hebben mij geïnspireerd om eens wat dieper over het moederschap na te denken. Ik weet het, dat zijn jullie misschien niet van mij gewend. Maar hou je vast, deze week gaan we even de diepte in en dan heb ik het volgende week gewoon weer over hoe onmogelijk het is om die negen tanden van mijn dreumes te poetsen en dat ik sterk het idee heb dat ik haar gewoon iedere avond tandpasta voer.
Lees ook: Dreumesdingen #11: Ode aan koffie
Terug naar de diepte. Als moeder wil je het beste voor je kind. Daar zijn we het allemaal wel over eens. Wat dat dan is, ‘het beste’, daar willen de meningen nog weleens over verschillen. Daar kunnen we zelfs best fel over zijn. Want poe, als iemand het anders doet, impliceert dat dan dat jij niet het beste doet? Deze enge gedachte heeft diverse ‘maffia’ tot gevolg.
Ik denk dat ouders, mijzelf inclusief, zich vaak meten aan praktische dingen en handelingen om te bepalen hoe ze het doen als ouders. Zo van: die van mij slaapt als een roos, eet iedere 3 uur een zelfgemaakt prakje of krijgt maar 23 minuten schermtijd. Maar is dat wel het allerbelangrijkste? Niet om mezelf een beter gevoel te geven – want Casper en Emma op Netflix zijn een begrip hier (misschien kan Kiki zelfs zelf de televisie aanzetten) en dat verse prakje komt er ook lang niet altijd van – maar ik denk het dus niet. Dit wil niet zeggen dat al die dingen irrelevant zijn, maar misschien mogen we best wat meer aandacht besteden aan het creëren van een omgeving waarin onze kinderen zichzelf kunnen ontdekken en vooral ook zijn.
Lees ook: Dreumesdingen #10: Kerstburn-out
Je hebt als ouder zo’n grote verantwoordelijkheid. De dingen die je zegt, hoe je op situaties reageert: de invloed die je hebt op je kind is enorm. Wat nou als de moeder van Nikkie heel anders had gereageerd? Het niet serieus had genomen, haar kind niet had gesteund. Dan was Nikkie misschien vandaag de dag nog niet op het punt waar ze nu is. Het maakt mij intens verdrietig als ik het verhaal van Nikkie hoor en eraan denk hoeveel leed daarbij kwam en nog steeds komt kijken. Dat iedereen zichzelf kan zijn, lijkt mij heel normaal, maar de realiteit is dat het nog steeds heel moeilijk is als je net iets anders in elkaar steekt dan de meerderheid.
En hé, ik ben zeker geen heilige. Hoe zou ik het vinden als Kiki in het verkeerde lichaam geboren blijkt te zijn? Heel eerlijk, ik weet het niet. Het zou zeker even slikken zijn, want dat zou betekenen dat het pad wat voor haar ligt niet een heel makkelijke is. Veel onzekerheid en twijfel en veel oordeel van anderen. Dat is niet bepaald die zak met stralende zonnen die ik voor haar besteld heb.
Maar wat er ook gebeurt, haar geluk staat bij mij op nummer 1. Ik hoop dat ze zich bij alles wat ze doet gesteund en geliefd voelt. Dan is het misschien nog steeds niet alleen maar stralende zonnen, maar wel net iets lichter. Door Nikkie en haar moeder ben ik met mijn neus op de feiten gedrukt hoe belangrijk dat is, er onvoorwaardelijk zijn voor je kind, en daar kan ik ze alleen maar voor bedanken.
Lees hier meer van Marloes Berghege.
