Marloes: 'Vriendschappen die meer energie zuigen dan geven: ik ken ze'
Marloes is nu 20 maanden moeder van Kiki. Mama zijn blijkt fantastisch, doodeng, zwaar, hilarisch en vol met plottwists. Voor &C schrijft ze over haar leven als moeder. Deze week over Kiki’s beste vriendinnetje.
Kiki heeft naast al haar oudere zussen (lees onze buurmeisjes) en familie een handjevol vrienden. Vrienden is misschien een groot woord voor dreumesen die nog niet echt met elkaar praten, maar toch is het zo. Ik dacht eerst ook dat dat hele vriendjes maken pas later begint. Dat alles onder de meter (inclusief honden, katten en konijnen) met een hartslag prima werkt als gezelschap voor een dreumes. Dat is ook wel zo, maar toch zie ik dat er wel degelijk een verschil is.
Lees ook: Marloes: 'Mocht GTST nog een kind van 1,5 zoeken: Kiki heeft talent'
Er zijn maar een aantal kinderen waar Kiki écht dol op is. Eén daarvan is ons buurmeisje Lea. Ook 1 jaar oud. En het gevoel is geheel wederzijds. Zodra ze elkaar zien, lichten hun ogen op en beginnen ze van plezier te stampen. Kiki kan ‘Lea’ niet zeggen en Lea kan ‘Kiki’ niet zeggen. Dus roept Kiki ‘Hea’ en Lea ‘Kaka’. Hea en Kaka; het is een bijzonder stel. En het is misschien wel het schattigste ooit om te zien hoe blij ze van elkaar worden.
Omdat ze tegenover elkaar wonen gaat er bijna geen dag voorbij dat ze elkaar niet even zien. Is een van de twee niet thuis, dan loopt de ander toch even langs en kijkt door het raam om te verifiëren of ze er echt niet is. En zijn ze er allebei wel, dan is het feest. Apart daaraan is dat ze eigenlijk nooit echt met elkaar spelen. Ze vinden het gewoon fijn om bij elkaar te zijn. Ze verwelkomen elkaar met heel veel blije gilletjes om vervolgens hun eigen ding te gaan doen. Soms wordt er dan gegierd om een actie van de ander, of laat de een wat zien, en dan gaan ze weer door met hun eigen project. De een in de zandbak, de ander op een loopfiets. Maar wel bij elkaar.
Lees ook: Marloes: 'Ik heb nog nooit iemand zo lang over een raket zien doen'
Hun vriendschap is ontwapenend. Ze bewonderen en respecteren elkaar. En het is eigenlijk heel makkelijk: wil ik met je spelen, dan kom ik langs, wil jij iets anders doen, dan vind ik dat prima en heb ik geen zin in je, dan skip ik gewoon je huis vandaag. Er wordt niets gedaan waar Hea en Kaka geen zin in hebben.
Vriendschap als je 1,5 bent is wat dat betreft een stuk minder moeilijk. Je kan met je geringe vocabulaire niet zo heel snel iets verkeerd zeggen. Eventuele woede over een uit jouw handen getrokken schep, wordt vrijwel meteen vergeten zodra er ander speelgoed in het vizier komt. En als je even geen zin hebt in elkaar, dan loop je gewoon weg. Geen dubbele lagen, geen gekwetste zielen, geen ‘moeilijk moeilijk’, geen wrok. Alleen maar plezier hebben met elkaar. Ik heb fantastische vrienden, maar net als iedereen ken ik ook de andere kant van vriendschap en hoe lastig het soms kan zijn. Complexe situaties die meer energie zuigen dan geven. Mijn dreumes zou het niet begrijpen. Die zou gewoon zeggen: hoezo ga je daar dan nog spelen? Ja, daar heeft ze wel een punt.
Lees hier meer van Marloes Berghege.
